مقررات الکترود زمین – مبحث 13
پ 10-1 اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ
پ 1-10-1 ﻣﻼﺣﻈﺎت ﻋﻤﻮﻣـی
اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﻋﺒﺎرﺗﺴﺖ از ﻳـک ﻗﻄﻌﻪ ﻫـﺎدی ﻳـﺎ ﮔﺮوﻫــی ﻣﺘﺸـﻜﻞ از ﻗﻄﻌـﺎت ﻫـﺎدی ﻛـﻪ در ﺗﻤـﺎس ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺎ زﻣﻴﻦ ﺑﻮده و ﺑﺎ آن اﺗﺼﺎل اﻟﻜﺘﺮﻳﻜـی ﺑﺮﻗﺮار ﻣـیﻛﻨﺪ.
اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ از ﻃﺮﻓـی ﺑﺎ اﻟﺰاﻣﺎت ﺣﻔﺎﻇﺘـی ﺳﻴﺴﺘﻢ و از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﺑـﺎ ﻣﻘـﺮرات اﻳﻤﻨــی در ﺑﺮاﺑـﺮ ﺑﺮقﮔﺮﻓﺘﮕـی در اﺛﺮ ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﺑﺪﻧﻪﻫﺎی ﻫﺎدی ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﻛﻨﺪ.
پ 1-1-10-1 ﻣﻘﺎوﻣﺖ اﻟﻜﺘﺮﻳﻜـی اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻓﺮاوان ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً ﺑـﻪ ﻧـﻮع ﺗﺮﻛﻴﺒـﺎت ﺧـﺎك اﻃﺮاف اﻟﻜﺘﺮود، رﻃﻮﺑﺖ ﺧﺎك و اﺑﻌﺎد اﻟﻜﺘﺮود ﺑﺴﺘﮕـی دارد. ﺑﺮای ﺣﺠﻢ ﻣﻌﻴﻨـی از ﻓﻠﺰ اﻟﻜﺘﺮود، ﻫﺮ ﭼـﻪ ﻳﻜـی از اﺑﻌﺎد اﻟﻜﺘﺮود ﺑﺰرﮔﺘﺮ از دو ﺑﻌﺪ دﻳﮕﺮ آن ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﻤﺎس اﻟﻜﺘﺮود در اﻳـﻦ ﺑﻌـﺪ ﺑـﺎ ﺧـﺎك ﺑﻴﺸـﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﻞ اﻟﻜﺘﺮود ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﺮم ﻛﻠـی زﻣﻴﻦ ﻛﻤﺘﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻳـک اﻟﻜﺘﺮود ﻣﻴﻠـﻪای ﻳﺎ ﺗﺴﻤﻪای ﻛﻪ ﺑﺼﻮرت ﻗﺎﺋﻢ (در ﭼﺎه اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ) و اﻓﻘـی (در ﻣﺤﻮﻃﻪ) اﺟﺮا ﺷـﺪه ﺑﺎﺷـﺪ ﻧﺴـﺒﺖ ﺑـﻪ اﻟﻜﺘﺮود ﺻﻔﺤﻪای ارﺟﺤﻴﺖ داﺷﺘﻪ و اﻟﻜﺘﺮود ﺻﻔﺤﻪای ﻛﻢاﺛﺮﺗﺮﻳﻦ اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎﺳﺖ.
پ 2-1-10-1 در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از ﭼﻨﺪ اﻟﻜﺘﺮود ﺑﺼﻮرت ﻣﻮازی ﻫﻢ و ﻳـﺎ ﻫـﻢﺑﻨـﺪی اﺟـﺰای ﻓﻠـﺰی دﻳﮕﺮ ﺑﺎ اﻳﻦ اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎ ﻛﻪ دارای ﺟﻨﺲﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوﺗـی از ﻫﻢ ﺑﻮده و ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﺘﺼﻞ ﻣــیﮔﺮدﻧـﺪ ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﻪ
ﺧﻮرﻧـﺪﮔـی ﻣﺘﻘﺎﺑـﻞ در اﺛـﺮ ﺟﺮﻳـﺎنﻫـﺎی ﮔﺎﻟﻮاﻧﻴــک (اﻟﻜﺘﺮوﺷـﻴﻤﻴﺎﻳـی) دﻗـﺖ ﻛـﺮد (ﺟـﺪول ﺷـﻤﺎره 5-2-10-1پ).
پ 3-1-10-1 ﺑﺮای ﻛﻢ ﻛﺮدن ﻣﻘﺎوﻣﺖ اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ در ﺻﻮرﺗـیﻛﻪ ﺧﺎك اﻃـﺮاف اﻟﻜﺘـﺮود ﻣﻨﺎﺳـﺐ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻣـی ﺗﻮان از ﻣﻮاد ﺷﻴﻤﻴﺎﻳـی ﻣﺠﺎز و ﻳﺎ ﻣﻮاد ﻛﺎﻫﻨﺪه ﻣﻘﺎوﻣـﺖ ﻣﺨﺼـﻮص ﺧـﺎك ﻛـﻪ ﺳـﺎزﮔﺎر ﺑـﺎ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد. اﻳﻦ ﻣﻮاد ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:
اﻟﻒ) ﺑﻨﺘﻮﻧﻴﺖ و ﻳﺎ ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﻣﺸﺎﺑﻪ آن
ب) ﺑﺘﻦ
پ) ﺑﺘﻦ ﺧﺎص (ﺑﺘﻦ ﻫﺎدی ﻛﻪ در آن از ﮔﺮاﻧﻮلﻫﺎی ﻛﺮﺑﻦ ﻳﺎ ﺧﺎك زﻏﺎل اﺳﺘﻔﺎده ﻣـی ﺷﻮد)
ﺗﺒﺼﺮه: اﻳﻦ ﻧﻮع آﻣﺎدهﺳﺎزی ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً در زﻣﻴﻦﻫﺎی ﺳﻨﮕـی و زﻣﻴﻦﻫﺎﻳـی ﻛﻪ ﻻﻳﻪ ﺳﻨﮕـی در ﻧﺰدﻳﻜــی ﺳﻄﺢ آن ﻗﺮار دارد ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺆﺛﺮ ﻣـیﺑﺎﺷﺪ.
پ 4-1-10-1 از ﻧﺼﺐ اﻟﻜﺘﺮود در ﻣﺤﻴﻂﻫﺎی زﻳﺮ ﺑﺎﻳﺪ اﺟﺘﻨﺎب ﺷﻮد:
اﻟﻒ) زﻣﻴﻦﻫﺎی اﺷﺒﺎع و ﻳﺎ ﻣﻤﻠﻮ از آب
ب) ﺑﺴﺘﺮ رودﺧﺎﻧﻪ و آب ﻫﺎی زﻳﺮزﻣﻴﻨـی
پ) ﭼﺎه ﻫﺎی آب
ت) ﭼﺎه ﻫﺎی ﻓﺎﺿﻼب
ث) زﻣﻴﻦﻫﺎﻳـی ﻛﻪ دارای ﺧﺎك دﺳﺘـی ﻣـی ﺑﺎﺷﻨﺪ.
پ 2-10-1 اﻧﻮاع اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی زﻣﻴﻦ
اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎ از ﻧﻈﺮ ﺷﻜﻞ و ﻃﺮز ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ آنﻫﺎ در زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣـیﺷﻮﻧﺪ:
اﻟﻒ) اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی ﺻﻔﺤﻪای
ب) اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی ﻗﺎﺋﻢ
پ) اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی اﻓﻘـی
پ 1-2-10-1 اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی ﺻﻔﺤﻪای
در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﺎ ﺧﺎك ﻣﺮﻃﻮب و ﻧﻤﻨﺎك از اﻟﻜﺘﺮود ﺻﻔﺤﻪای ﻛﻢﻋﻤﻖ اﺳﺘﻔﺎده ﻣـیﺷﻮد، ﺣـﺪاﻗﻞ ﭘﻮﺷـﺶ ﺧﺎك از ﻟﺒﻪ ﺑﺎﻻﻳـی ﺻﻔﺤﻪ ﺑﺮاﺑﺮ 1/5 ﻣﺘﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. در ﻏﻴﺮ اﻳﻨﺼـﻮرت ﻧﺼـﺐ اﻟﻜﺘـﺮود ﺻـﻔﺤﻪای در ﻋﻤﻖ زﻳﺎد (ﺑﻴﺶ از 3 ﻣﺘﺮ) ﺑﺎ ﻫﺪف رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻻﻳﻪﻫﺎی ﻧﻤﻨﺎك زﻣﻴﻦ اﻧﺠﺎم ﻣـیﮔﻴﺮد، در ﻫﺮ دو ﺣﺎﻟﺖ اﻳﻦ ﺻﻔﺤﻪ ﺑﺼﻮرت ﻋﻤﻮدی در زﻣﻴﻦ ﻗﺮار ﻣـیﮔﻴﺮد.
پ 2-2-10-1 اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی ﻗﺎﺋﻢ
اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی ﻗﺎﺋﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻤـﺎس ﺑﻴﺸـﺘﺮ ﻻﻳـﻪﻫـﺎی ﺧـﺎك در ﻃـﻮل ﻗـﺎﺋﻢ اﻟﻜﺘـﺮود و ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ در ﻣﻮاردیﻛﻪ ﻓﻀﺎی اﻓﻘـی ﻛﺎﻓـی در دﺳﺘﺮس ﻧﺒﺎﺷﺪ از ﻣﺘـﺪاولﺗـﺮﻳﻦ ﻧـﻮع اﻟﻜﺘﺮودﻫـﺎ ﻣــیﺑﺎﺷـﻨﺪ. اﻧـﻮاع اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی ﻗﺎﺋﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ روش ﻛﻮﺑﻴﺪه ﺷﺪن در زﻣﻴﻦ و ﻳﺎ ﺑﻪ روش دﻓﻨـی (ﺣﻔﺮ ﭼﺎه) ﻧﺼـﺐ ﻣــیﺷـﻮﻧﺪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از :
اﻟﻒ) اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی ﻣﻴﻠﻪای
ب) اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی ﻟﻮﻟﻪای
پ) ﺳﻴﻢ ﻟﺨﺖ ﭼﻨﺪ ﻣﻔﺘﻮﻟـی
ﺗﺒﺼﺮه: ﻋﻤﻖ دﻓﻦ اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی ﻗﺎﺋﻢ ﻛﻮﺑﻴﺪه ﺷﺪه در زﻣﻴﻦ ﻧﺒﺎﻳﺪ از دو ﻣﺘﺮ ﻛﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ.
پ 3-2-10-1 اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی اﻓﻘـی
اﺳﺘﻔﺎده از اﻳﻦ اﻟﻜﺘﺮود وﻗﺘـی ﻣﻄﺮح اﺳﺖ ﻛﻪ اﻣﻜﺎﻧﺎت و ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺑﺎ وﺳﻌﺖ ﻛﺎﻓـی ﺟﻬﺖ اﺟﺮای آن وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی اﻓﻘـی در ﺷﻜﻞﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﻋﻤﻖ 0/5 ﺗﺎ 0/8 ﻣﺘﺮی از ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ ﻧﺼﺐ ﻣـیﺷﻮﻧﺪ و اﻧﻮاع اﻳﻦ اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی اﻓﻘـی ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:
اﻟﻒ) ﺗﺴﻤﻪ
ب) ﺳﻴﻢ ﻟﺨﺖ ﭼﻨﺪﻣﻔﺘﻮﻟـی
پ) ﻣﻴﻠﮕﺮدﻫﺎی ﻓﻮﻻدی داﺧﻞ ﺑﺘﻦ (ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ)
ت) ﻫﺮ ﻧﻮع ﻓﻠﺰ دﻓﻦ ﺷﺪه در زﻣﻴﻦ و در ﺗﻤﺎس ﺑﺎ آن، ﻣﺎﻧﻨﺪ زره و ﻏﻼف ﻓﻠﺰی ﻛﺎﺑﻞﻫﺎ و اﺟﺰای ﻓﻠﺰی ﺳﺎزهﻫﺎ و ﻏﻴﺮه
پ 4-2-10-1 اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی زﻣﻴﻦ و ﺣﺪاﻗﻞ اﻧﺪازه آنﻫﺎ
ﺣﺪاﻗﻞ اﻧﺪازه اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی زﻣﻴﻦ ﻛﻪ در ﺧﺎك و ﻳﺎ ﺑﺘﻦ دﻓﻦ ﻣـیﮔﺮدد و ﺑﺪون ﺣﻔﺎﻇﺖ در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﺛﺮات اﻟﻜﺘﺮوﺷﻴﻤﻴﺎﻳـی (ﺧﻮردﮔـی و زﻧﮓزدﮔـی) و ﻧﻴﺰ ﺑﺪون ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﻜﺎﻧﻴﻜـی در ﻣﺤﻴﻂ ﻧﺼﺐ ﻣـی ﺑﺎﺷﻨﺪ، در ﺟﺪول ﺷﻤﺎره پ4-2-10-1 آﻣﺪه اﺳﺖ.
ﺟﺪول پ 4-2-10-1 اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی زﻣﻴﻦ و ﺣﺪاﻗﻞ اﻧﺪازه آنﻫﺎ از ﻧﻈﺮ ﺧﻮردﮔـی، زﻧﮓ زدﮔـی و ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﻜﺎﻧﻴﻜـی
ﺿﺨﺎﻣﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻴﻜﺮون |
ﺿﺨﺎﻣﺖ ﻣﻴﻠـیﻣﺘﺮ |
ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ ﻣﻴﻠـیﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ |
ﻗﻄﺮ ﻣﻴﻠـیﻣﺘﺮ |
ﺷﻜﻞ |
ﺟﻨﺲ اﻟﻜﺘﺮود |
– |
– |
– |
10 |
ﺳﻴﻢ ﻟﺨﺖ ﻣﻔﺘﻮﻟـی ﻳﺎ ﻣﻴﻠﻪ ﮔﺮد |
ﻓﻮﻻد دﻓﻦ ﺷﺪه در داﺧﻞ ﺑﺘﻦ (از ﻧﻮع ﻟﺨﺖ،ﮔﺎﻟﻮاﻧﻴﺰه ﻋﻤﻘـی داغ) و ﻳﺎ ﻓﻮﻻد ﺿﺪزﻧﮓ |
– |
3 |
75 |
– |
ﺗﺴﻤﻪ |
|
63 |
3 |
90 |
– |
(ﺗﺴﻤﻪ (ﺑﺎ ﻟﺒﻪﻫﺎی ﮔﺮد |
ﻓﻮﻻد ﮔﺎﻟﻮاﻧﻴﺰه ﻋﻤﻘـی داغ |
45 |
– |
– |
16 |
ﻣﻴﻠﻪ ﺑﺎ ﻣﻘﻄﻊ ﮔ ﺮد ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﺼﻮرت ﻋﻤﻮدی |
|
45 |
– |
– |
10 |
ﺳﻴﻢ ﻟﺨﺖ ﻣﻔﺘﻮﻟـی ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﺼﻮرت اﻓﻘـی |
|
45 |
2 |
– |
25 |
ﻟﻮﻟﻪ (ﻫﺮ دو ﺟﺪاره) ﮔﺎﻟﻮاﻧﻴﺰه |
|
– |
– |
70 |
– |
ﺳﻴﻢ ﻟﺨﺖ ﭼﻨﺪ ﻣﻔﺘﻮﻟـی دﻓﻦﺷﺪه در ﺑﺘﻦ |
|
2000 |
– |
– |
15 |
ﻣﻴﻠﻪ ﺑﺎ ﻣﻘﻄﻊ ﮔ ﺮد ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﺼﻮرت ﻋﻤﻮدی |
ﻓﻮﻻد ﺑﺎ روﻛﺶ ﻣﺲ |
250 |
– |
– |
14 |
ﻣﻴﻠﻪ ﺑﺎ ﻣﻘﻄﻊ ﮔ ﺮد ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﺼﻮرت ﻋﻤﻮدی |
ﻓﻮﻻد ﺑﺎ روﻛﺶ ﻣﺲ ﻋﺠﻴﻦﺷﺪه |
70 |
3 |
90 |
– |
ﺗﺴﻤﻪ ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﺼﻮرت اﻓﻘـی |
|
– |
3 |
90 |
– |
ﺗﺴﻤﻪ |
ﻓﻮﻻد ﺿﺪ زﻧﮓ |
– |
– |
– |
16 |
ﻣﻴﻠﻪ ﺑﺎ ﻣﻘﻄﻊ ﮔﺮد ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﺼﻮرت ﻋﻤﻮدی |
|
– |
– |
– |
10 |
ﺳﻴﻢ ﻟﺨﺖ ﻣﻔﺘﻮﻟـی ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﺼﻮرت اﻓﻘـی |
|
– |
2 |
– |
25 |
ﻟﻮﻟﻪ |
اداﻣﻪ ﺟﺪول پ 4-2-10-1 اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی زﻣﻴﻦ و ﺣﺪاﻗﻞ اﻧﺪازه آنﻫﺎ از ﻧﻈﺮ ﺧﻮردﮔـی، زﻧﮓ زدﮔـی و ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﻜﺎﻧﻴﻜـی
ﺿﺨﺎﻣﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻴﻜﺮون |
ﺿﺨﺎﻣﺖ ﻣﻴﻠـیﻣﺘﺮ |
ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ ﻣﻴﻠـیﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ |
ﻗﻄﺮ ﻣﻴﻠـیﻣﺘﺮ |
ﺷﻜﻞ |
ﺟﻨﺲ اﻟﻜﺘﺮود |
– |
2 |
50 |
– |
ﺗﺴﻤﻪ |
ﻣﺲ |
– |
– |
25 |
– |
ﺳﻴﻢ ﻟﺨﺖ ﻣﻔﺘﻮﻟـی ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﺼﻮرت اﻓﻘـی |
|
– |
– |
– |
12 |
ﻣﻴﻠﻪ ﺑﺎ ﻣﻘﻄﻊ ﮔﺮد ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﺼﻮرت ﻋﻤﻮدی |
|
– |
– |
25 |
– |
ﺳﻴﻢ ﻟﺨﺖ ﭼﻨﺪ ﻣﻔﺘﻮﻟـی (ﺣﺪاﻗﻞ) ﻗﻄﺮ ﻫﺮ ﻣﻔﺘﻮل 1/7 ﻣﻴﻠـیﻣﺘﺮ |
|
– |
2 |
– |
– |
ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺴـی |
|
– |
2 |
– |
20 |
ﻟﻮﻟﻪ |
ﺗﺒﺼﺮه: در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از اﻟﻜﺘﺮود ﺻﻔﺤﻪای ﺑﻌﻨﻮان اﻟﻜﺘﺮود اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ از ﻧﻮع ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺴـی دﻓﻦ ﺷﺪه در زﻣﻴﻦ (ﭼﺎه) اﺑﻌﺎد آن ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺎﻳﺪ 50 × 50 ﺳﺎﻧﺘـیﻣﺘﺮ و ﺑﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﺿﺨﺎﻣﺖ 2 ﻣﻴﻠـیﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ.
پ 5-2-10-1 ﺧﻮردﮔـی اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎ در اﺛﺮ ﻫﻢﺑﻨﺪی ﺑﺎ ﻓﻠﺰات دﻳﮕﺮ
ﻫﻢﺑﻨﺪی اﺟﺰای ﻓﻠﺰی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺪﻓﻮن در ﺧﺎك ﺑﻤﻨﻈﻮر دﺳﺘﻴﺎﺑـی ﺑﻪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﻤﺘﺮ ﺑﺮای ﻳـک ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ و ﻳﺎ ﺑﺮای ﻫﻢوﻟﺘﺎژ ﻛﺮدن اﺟﺰای ﻓﻠﺰی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧـی ﻛﻪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗـﺮار ﻣــیﮔﻴـﺮد، در ﺟﺪول ﺷﻤﺎره پ5-2-10-1 آﻣﺪه اﺳﺖ.
ﺟﺪول پ5-2-10-1 ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﻮاد ﻓﻠﺰی در ﺑﺮاﺑﺮ اﺛﺮ ﺧﻮردﮔـی در ﺻﻮرت ﻫﻢﺑﻨﺪی
ﻣﺎدهای ﻛﻪ دارای ﺳﻄﺢ ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ |
|||||||
ﻣﺲ ﻗﻠﻊاﻧﺪود |
ﻣﺲ |
ﻓﻮﻻد ﺿﺪزﻧﮓ |
ﻓﻮﻻد ﮔﺎﻟﻮاﻧﻴﺰه در ﺑﺘﻦ |
ﻓﻮﻻد در ﺑﺘﻦ |
ﻓﻮﻻد |
ﻓﻮﻻد ﮔﺎﻟﻮاﻧﻴﺰه |
ﻣﺎدهای ﻛﻪ دارای ﺳﻄﺢ ﻛﻮﭼﻜﺘﺮ اﺳﺖ (اﻟﻜﺘﺮود) |
– |
– | – | +* | – | +* |
+ |
ﻓﻮﻻد ﮔﺎﻟﻮاﻧﻴﺰه |
– |
– | – | + | – | + |
+ |
ﻓﻮﻻد |
+ |
+ | + | + | + | + |
+ |
ﻓﻮﻻد در ﺑﺘﻦ |
+ |
+ | + | + | + | + |
+ |
ﻓﻮﻻد ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﺲ |
+ |
+ | + | + | + | + |
+ |
ﻓﻮﻻد ﺿﺪزﻧﮓ |
+ |
+ | + | + | + | + |
+ |
ﻣﺲ |
+ |
+ | + | + | + | + |
+ |
ﻣﺲ ﻗﻠﻊ اﻧﺪود |
– ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای ﻫﻢ ﺑﻨﺪی
+ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای ﻫﻢﺑﻨﺪی
* ﺧﻮردﮔـی در ﻓﻠﺰ روی (zinc) ﻣﻮﺟﻮد در ﭘﻮﺷﺶ ﮔﺎﻟﻮاﻧﻴﺰه اﺗﻔﺎق ﻣـیاﻓﺘﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه: ﺳﻄﺢ ﺑﺰرﮔﺘـﺮ در ﺟـﺪول ﺷـﻤﺎره پ5-2-10-1 ﺑﺎﻳـﺪ ﺣـﺪاﻗﻞ 100 ﺑﺮاﺑـﺮ ﺑﻴﺸـﺘﺮ از ﺳـﻄﺢ ﻛﻮﭼﻜﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ.
پ 3-10-1 اﻧﺪازهﮔﻴﺮی ﻣﻘﺎوﻣﺖ اﻟﻜﺘﺮﻳﻜـی اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ
در ﭘﺎﻳﺎن ﻛﺎر اﺣﺪاث ﻫﺮ اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ و از آن ﭘﺲ ﺑﻪ ﺻﻮرت دورهای، ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﻞ آن را ﻧﺴـﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﺮم ﻛﻠـی زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻛﻤـک دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎی ﻣﺨﺼﻮص و ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮاد ﻛﺎرآزﻣﻮده اﻧﺪازهﮔﻴﺮی ﻛـﺮد و اﮔـﺮ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪای در ﻣﻘﺎوﻣﺖ اﻟﻜﺘﺮﻳﻜـی ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺻﻼح و ﻳـﺎ ﺗﻮﺳـﻌﻪ ﺳﻴﺴـﺘﻢ اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﺑﺎ اﺣﺪاث اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی ﺟﺪﻳﺪ، ﺑﺎ ﻫﺪف اﺣﺮاز ﻣﻘﺎوﻣﺖ اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﻣﺠﺎز، اﻗﺪام ﻛﺮد.
ﺑﺮای ﻫﺮ اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﻳﺎ ﺳﻴﺴﺘﻢ زﻣﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻳـک ﭘﺮوﻧﺪه ﻣﺨﺼﻮص ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﻮد و اﻧـﺪازهﮔﻴـﺮیﻫـﺎی دورهای ﺑﺎ ذﻛﺮ ﺗﺎرﻳﺦ در آن ﺛﺒﺖ ﮔﺮدد. اﻳﻦ ﭘﺮوﻧﺪه ﺑﺎﻳﺪ در اﺧﺘﻴﺎر ﻓﺮد، اﻓﺮاد ﻳﺎ ﺗﺸﻜﻴﻼت ﺑﻬﺮهﺑﺮدار از ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﺮای ﺑﺎزرﺳـی در دﺳﺘﺮس ﺑﺎﺷﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه: ﺑﺮای ﺗﻘﻠﻴﻞ ﻣﻘﺎوﻣﺖ اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﻣـیﺗﻮان آن را ﺑﺎ وﺳﺎﻳﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ آﺑﻴﺎری ﻛﺮد، ﻣﺸـﺮوط ﺑـﺮ اﻳﻨﻜﻪ آﺑﻴﺎری ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺪاوم اﻧﺠﺎم ﺷﻮد.
پ 4-10-1 اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ اﺳﺎﺳـی (ﺑﺮای ﻫﺮ دو ﻧﻮع زﻣﻴﻦ، ﺷﺎﻣﻞ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ و اﻳﻤﻨـی)
ﻳﻜـی از ﻣﺘﺪاولﺗﺮﻳﻦ روش اﺣﺪاث اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ اﺳﺎﺳـی، ﺣﻔﺮ ﭼﺎه اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﻣـیﺑﺎﺷـﺪ. ﻋﻤـﻖ ﭼـﺎه زﻣﻴﻦ از ﻣﻨﻄﻘﻪای ﺷﺮوع ﻣـیﺷﻮد ﻛﻪ ﻧﻢ ﻃﺒﻴﻌـی ﺑﻪ ﻃﻮر داﺋﻢ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. در اﻳـﻦ روش ﺑـﺮای اﻧﺘﺨﺎب اﻟﻜﺘﺮودی ﻛﻪ داﺧﻞ ﭼﺎه ﻗﺮار ﻣـیﮔﻴﺮد، ﻣـیﺗﻮان از ﺳـﻴﻢ ﻟﺨـﺖ ﭼﻨـﺪ ﻣﻔﺘـﻮﻟـی ﻣﺴــی و ﻳـﺎ از اﻟﻜﺘﺮود ﺻﻔﺤﻪای ﻣﺴـی ﻛﻪ در ﺗﻪ ﭼﺎه ﻗﺮار ﻣـیﮔﻴﺮد و ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﺳﻴﻢ ﻟﺨﺖ ﭼﻨﺪ ﻣﻔﺘﻮﻟـی ﻣﺴـی ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ ﺻﻔﺤﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﻣﻴﻨﺎل اﺻﻠـی زﻣﻴﻦ وﺻﻞ ﻣـیﺷﻮد، اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد.
ﺗﺒﺼﺮه 1: اﻧﺘﺨﺎب ﺳﻴﻢ ﻟﺨﺖ ﭼﻨﺪ ﻣﻔﺘﻮﻟـی ﻣﺴـی ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻟﻜﺘﺮود ﻫﻢ از ﻧﻈﺮ اﻗﺘﺼﺎدی و ﻫﻢ از ﻧﻈـﺮ ﻳـک ﭘﺎرﭼﻪ ﺑﻮدن اﻟﻜﺘﺮود و ﻫﺎدی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﺗﺎ ﺗﺮﻣﻴﻨﺎل اﺻﻠـی زﻣﻴﻦ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑـﻪ اﻟﻜﺘـﺮود ﺻـﻔﺤﻪای ﻣﺴـی ﻛﻪ اﻳﺠﺎد ﻧﻘﺎط اﺗﺼﺎل ﺳﻴﻢ ﺑـﻪ ﺻـﻔﺤﻪ ﺑـﺎ ﺟـﻮش ﻳـﺎ ﺑﺴـﺖ و ﭘـﻴﭻ و ﻣﻬـﺮه ﻣﺨﺼـﻮص در آن اﺟﺘﻨﺎبﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ، ﺑﺮﺗﺮی ﻣﺤﺴﻮﺳـی دارد ﺑﺮای اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻣـیﺗﻮان در اﻧﺘﻬﺎی ﭼﺎه ﺳﻴﻢ ﻟﺨﺖ ﭼﻨـﺪ ﻣﻔﺘﻮﻟـی ﻣﺴـی را ﺑﺼﻮرت 5 ﺣﻠﻘﻪ ﻣﺎرﭘﻴﭻ ﺑﻪ ﻗﻄﺮ ﻫﺮ ﺣﻠﻘﻪ ﺣﺪود 50 ﺳﺎﻧﺘـیﻣﺘـﺮ ﭘﻴﭽﻴـﺪه و در زﻣـﻴﻦ ﻗﺮار داد و ﺑﻘﻴﻪ ﺳﻴﻢ را ﺑﺼﻮرت ﻳـک ﭘﺎرﭼﻪ ﺗﺎ ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ و از آﻧﺠﺎ ﺗـﺎ ﻣﺤـﻞ ﺗﺮﻣﻴﻨـﺎل اﺻـﻠـی اﺗﺼـﺎل زﻣﻴﻦ ﻫﺪاﻳﺖ ﻛﺮد.
ﺗﺒﺼﺮه 2: ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻧﻮاع ذﻛﺮ ﺷﺪه در ردﻳﻒ پ4-10-1، از اﻧﻮاع اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﻣﻨﺎﺳﺐ دﻳﮕﺮ ﻛـﻪ در ﺟﺪول ﺷﻤﺎره پ4-2-10-1 آﻣﺪه اﺳﺖ، ﻣـیﺗﻮان اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد.
ﺗﺒﺼﺮه 3: ﺗﻪ ﭼﺎه ﺑﺎ ﻣﻮاد ﻛﺎﻫﻨﺪه ﻣﻘﺎوﻣﺖ (ﺑﻨﺘﻮﻧﻴﺖ و ﻏﻴﺮه) ﺑﻪ ارﺗﻔﺎع ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﺮ ﺷﺪه و ﺑﻌﺪ از ﺳﻔﺖ ﺷﺪن ﻣﻮاد ﻛﺎﻫﻨﺪه ﻣﻘﺎوﻣﺖ، ﺑﻘﻴﻪ ﭼﺎه ﺑﺎ ﻣﺨﻠﻮﻃـی از ﺧﺎك رس و ﺧﺎك ﺳﺮﻧﺪ ﺷﺪه ﺣﺎﺻﻞ از ﺣﻔﺎری، ﭘﺮ و ﻓﺸﺮده ﺷﻮد.
پ 1-4-10-1 در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺴـی در داﺧﻞ ﭼﺎه، اﺗﺼﺎل ﻫﺎدی ﻣﺴـی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﺑـﻪ ﺻﻔﺤﻪ از اﻫﻤﻴﺖ زﻳﺎدی ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ و ﺑﺎﻳﺪ از اﺗﺼﺎﻻت ﺳﺴﺖ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻧﻤﻮد. اﻳﻦ اﺗﺼﺎل ﺑﻪ ﻳﻜـی از دو روش زﻳﺮ اﻧﺠﺎم ﻣـیﺷﻮد:
اﻟﻒ) در اﻧﺘﻬﺎی ﻫﺎدی ﻣﺴـی ﻳـک ﻛﺎﺑﻠﺸﻮی ﻣﺴـی ﭘﺮﺳـی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺼﺐ ﺷﺪه و ﺑﻪ ﻛﻤـک دو ﻋـﺪد ﭘـﻴﭻ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﻣﻬﺮهﻫﺎی اﺻﻠـی و ﻗﻔﻞ ﺷﻮﻧﺪه از ﺟﻨﺲ ﻣﺲ، ﺑﻪ ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺤﻜﻢ ﺷﻮد.
ب) ﺑﻪ ﺟﺎی اﺳﺘﻔﺎده از ﻛﺎﺑﻠﺸﻮ و ﻳﺎ ﭘﻴﭻ ﻣـیﺗﻮان اﺗﺼﺎل ﻫﺎدی ﺑﻪ ﺻﻔﺤﻪ را ﺑﺎ ﺟﻮش ﻣﻨﺎﺳﺐ اﻧﺠﺎم داد.
پ 2-4-10-1 در ﺻﻮرﺗـیﻛﻪ از وﺟﻮد ﻧﻢ ﻃﺒﻴﻌـی در ﺳﺎلﻫﺎی ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻋﻠـﺖ ﺗﻐﻴﻴـﺮات آب و ﻫـﻮاﻳـی و ﭘﺎﻳﻴﻦ رﻓﺘﻦ ﻋﻤﻖ آبﻫﺎی ﺳﻄﺤـی در ﻫﺮ ﻣﻨﻄﻘﻪای اﻃﻤﻴﻨﺎن وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺿﺮوری اﺳﺖ ﺑـﺮای اﻟﻜﺘﺮود اﺳﺎﺳـی اﻗﺪام ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﭼﺎﻫـک و درﻳﭽﻪ ﺑﺎزدﻳﺪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﻪ اﺑﻌﺎد 30×30×30 ﺳﺎﻧﺘـیﻣﺘﺮی ﻧﻤﻮد (ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ در ردﻳﻒ پ5-10-1 ذﻛﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ) و ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺰرﻳﻖ آب ﺑﻪ اﻟﻜﺘـﺮود زﻣـﻴﻦ ﻳــک ﻟﻮﻟﻪ ﻏﻴﺮﻓﻠﺰی ﻛﻪ در ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎت دارای ﺳﻮراخ ﺑﻮده و داﺧﻞ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﺎ ﺳـﻨﮕﺮﻳﺰه ﭘـﺮ ﺷـﺪه ﺑﺎﺷـﺪ از 10 ﺳﺎﻧﺘـیﻣﺘﺮی درﻳﭽﻪ ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ ﺗﺎ ﻟﺒﻪ ﺑﺎﻻﻳـی ﻣﻮاد ﻛﺎﻫﻨﺪه ﺗﻪ ﭼﺎه، ﺗﻌﺒﻴﻪ ﻧﻤﻮد.
پ 3-4-10-1 اﻧﻮاع دﻳﮕﺮ اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی اﺳﺎﺳـی
اﻟﻒ) اﻟﻜﺘﺮود اﺳﺎﺳـی ﺑﺼﻮرت اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی ﻗﺎﺋﻢ:
در ﻣﻮرد اﻟﻜﺘﺮود اﺳﺎﺳـی ﻏﻴﺮ از آﻧﭽـﻪ ﻛـﻪ ذﻛـﺮ ﺷـﺪ (ردﻳـﻒ پ4-10-1)، ﻣــیﺗـﻮان ﺑـﺎ ﻧﺼـﺐ اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی ﻣﻴﻠﻪای ﻣﺘﻌﺪد ﺑﻪ اﺷﻜﺎل ﻣﺨﺘﻠﻒ و ارﺗﺒﺎط آنﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﻘﺎوﻣـﺖ ﻣـﻮرد ﻧﻈـﺮ دﺳﺘﺮﺳـی ﭘﻴﺪا ﻛﺮد. اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی ﻣﻴﻠﻪای ﻣـیﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﻃﻮل اﺿﻼع ﻣﺴﺘﻄﻴﻞ و ﻳـﺎ در ﻃـﻮل ﻳــک ﺧﻂ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﻣﺘﺼﻞ ﺑﺎﺷـﻨﺪ، ﺗﻮزﻳـﻊ ﮔﺮدﻧـﺪ رﻋﺎﻳـﺖ ﻓﺎﺻـﻠﻪ ﺑﻬﻴﻨـﻪ اﻟﻜﺘﺮودﻫـﺎ از ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺑﻪ اﻧﺪازه دو ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﻤﻖ اﻟﻜﺘﺮود ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد.
ب) اﻟﻜﺘﺮود اﺳﺎﺳـی ﺑﺼﻮرت اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی اﻓﻘـی:
در ﺟﺎﻫﺎﻳـیﻛﻪ ﻓﻀﺎی اﻓﻘـی ﻻزم وﺟﻮد دارد ﺑﺨﺼﻮص در ﻣﺤﻮﻃﻪﻫﺎ و ﻳﺎ در ﺟﺎﻫﺎﻳـی ﻛـﻪ ﺑـﺎ زﻣـﻴﻦ ﺳﻨﮕﻼﺧـی و ﺑﺎ ﻣﻘﺎوﻣﺖ وﻳﮋه ﺧﻴﻠـی ﺑﺎﻻﻳـی روﺑﺮو ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻣــیﺗـﻮان از اﻟﻜﺘـﺮود اﻓﻘــی ﻛـﻪ ﺑﺼـﻮرت ﺷﻜﻞﻫﺎی ﻛﻤﺮﺑﻨﺪی، ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و ﻳﺎ ﻣﺴﺘﻄﻴﻞ و ﺷﺒﻜﻪ ﭘﻨﺠـﺮهای ﻛـﻪ در ﻋﻤـﻖ ﺑـﻴﻦ 0/5 ﺗـﺎ 0/8 ﻣﺘﺮی ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ ﻗﺮار داده ﻣـیﺷﻮد اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد. در ﺻﻮرت ﻧﻴﺎز، ﺑﺮای دﺳﺖﻳﺎﺑـی ﺑـﻪ ﻣﻘﺎوﻣـﺖ ﻛﻤﺘﺮ ﻣـیﺗﻮان ﺧﺎك اﻃﺮاف اﻟﻜﺘﺮود را ﺑﺎ ﻣﻮاد ﻛﺎﻫﻨﺪه ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺗﻌﻮﻳﺾ ﻧﻤﻮد.
پ 5-10-1 اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﺳﺎده (ﻓﻘﻂ ﺑﺮای وﺻﻞ ﺑﻪ ﻫﺎدی ﺧﻨﺜﺎی ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ)
در ﻣﻮاردیﻛﻪ ﺗﻌﺪاد ﻣﺸﺘﺮﻛﺎن در ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺗﻮزﻳﻊ ﺑﺮق زﻳﺎد ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻣـیﺗﻮان ﺑﺎ اﺣﺪاث ﺗﻌﺪادی اﻟﻜﺘﺮود ﺳﺎدهﺗﺮ و ﺑﺎ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ زﻣﻴﻦ ﻣﻄﻠﻮب، دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺖ (ردﻳﻒ پ1-2-1)
اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﺳﺎده ﻣـیﺗﻮاﻧﺪ از ﻳـک ﻣﻴﻠﻪ ﻳﺎ ﻳـک ﻟﻮﻟﻪ ﻛﻪ ﺑﺼـﻮرت ﻗـﺎﺋﻢ در زﻣـﻴﻦ ﻛﻮﺑﻴـﺪه و ﻳـﺎ دﻓـﻦ ﻣـیﺷﻮد، ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﻮد. در ﺣﺎﻟﺖ دﻓﻨـی ﺑﺮای ﻟﻮﻟﻪ و ﻳﺎ ﻣﻴﻠـﻪ، ﭼـﺎﻫـی ﺣـﺪاﻗﻞ ﺑـﻪ ﻋﻤـﻖ 2 ﻣﺘـﺮ ﺣﻔـﺮ ﻣـیﺷﻮد و ﭘﺲ از ﻗﺮار دادن ﻣﻴﻠﻪ ﻳﺎ ﻟﻮﻟﻪ در وﺳﻂ ﭼﺎه، ﻓﻀﺎی اﻃﺮاف اﻟﻜﺘﺮود ﺑﺎ ﻣﻮاد ﻛﺎﻫﻨﺪه ﻣﻘﺎوﻣـﺖ ﭘﺮ ﻣـیﮔﺮدد (ﺑﺮای اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻮع ﻣﻴﻠﻪ و ﻳﺎ ﻟﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﺟﺪول ﺷﻤﺎره پ4-2-10-1 ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺷﻮد.) در ﻣﺤـﻞ ﺧﺮوج ﻣﻴﻠﻪ ﻳﺎ ﻟﻮﻟﻪ از زﻣﻴﻦ ﻳـک ﭼﺎﻫـک ﺑﺘﻨـی ﻳﺎ آﺟﺮی ﺑﺎ اﺑﻌﺎد ﺣﺪاﻗﻞ 30×30×30 ﺳﺎﻧﺘـیﻣﺘـﺮ اﻳﺠـﺎد ﮔﺮدﻳﺪه و ﺳﺮ ﻟﻮﻟﻪ ﻳﺎ ﻣﻴﻠﻪ ﺣﺪاﻗﻞ 20 ﺳﺎﻧﺘـیﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﻛﻒ ﭼﺎﻫـک ﻗﺮار ﻣـیﮔﻴـﺮد. ﭼﺎﻫــک ﺑـﺎ ﻳــک درﻳﭽﻪ ﻓﻠﺰی ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ ﭼﻬﺎرﭼﻮب ﺑﺴﺘﻪ ﻣـیﺷﻮد. ﺳﺮ ﻟﻮﻟﻪ و ﻳﺎ ﻣﻴﻠﻪ ﺑﺎ ﺑﺴـﺖ ﻣﺨﺼـﻮص و ﻳـﺎ ﺑﻮﺳـﻴﻠﻪ ﺟﻮش ﺑﻪ ﻫﺎدی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﻣﺘﺼﻞ ﻣـیﮔﺮدد.
ﺟﻨﺲ ﻫﺎدی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ و اﻟﻜﺘﺮود ﻣﻴﻠﻪای ﻳﺎ ﻟﻮﻟﻪای و ﺑﺴـﺖ ﻣﺨﺼـﻮص اﺗﺼـﺎل ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﺎ ﻫـﻢدﻳﮕـﺮ ﻫﻢﺧﻮان ﺑﺎﺷﻨﺪ (ﺑﻪ ﺟـﺪول ﺷـﻤﺎره پ5-2-10-1 ﻣﺮاﺟﻌـﻪ ﺷـﻮد) و ﻧﺒﺎﻳـﺪ از ﺟـﻨﺲ آﻟﻮﻣﻴﻨﻴـﻮم ﻳـﺎ آﻟﻴﺎژﻫﺎی آن ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﺎدی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ از ﻣﺤﻞ اﺗﺼﺎل ﺑﻪ اﻟﻜﺘﺮود ﺗﺎ ﻣﺤﻞ ﺗﺮﻣﻴﻨﺎل اﺻﻠـی اﺗﺼﺎل زﻣـﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺎﺑﻞ روﻳﺖ ﺑﺎﺷﺪ و ﻳﺎ اﻳﻦ ﻫﺎدی ﺑﺮای ﻣﺤﻔﻮظ ﻣﺎﻧﺪن از درون ﻳـک ﻟﻮﻟﻪ ﻏﻴﺮ ﻓﻠـﺰی ﻣﺤـﺎﻓﻆ ﻋﺒـﻮر داده ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺼﻮرت دورهای ﭼﺎﻫـک و ﻫﺎدی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ و اﺗﺼﺎﻻت آن از ﻧﻈﺮ ﻣﺤﻜﻢ ﺑﻮدن و ﺧﻮردﮔـی و زﻧﮓزدﮔـی ﻣﻮرد ﺑﺎزدﻳﺪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد.
ﺑﺮای ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ زﻣﻴﻦ اﻟﻜﺘﺮود ﺳﺎده در ﺻﻮرت ﻧﻴﺎز ﻣـیﺗﻮان ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻃﻮل ﻣﻴﻠﻪ و ﻳﺎ ﻟﻮﻟـﻪ و ﻳـﺎ اﻳﺠﺎد دو ﻳﺎ ﭼﻨﺪ اﻟﻜﺘﺮود ﺳﺎده ﻣﺸﺎﺑﻪ و ﻣﻮازی ﺑﺴﺘﻦ آنﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ اﻗﺪام ﻧﻤﻮد. رﻋﺎﻳﺖ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻬﻴﻨﻪ ﺑﻴﻦ اﻳﻦ اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺰان ﺣﺪاﻗﻞ دو ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﻤﻖ ﻫﺮ اﻟﻜﺘﺮود ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد.
ﺗﺒﺼﺮه: در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از روش دﻓﻨـی (ﺣﻔﺮه ﭼﺎه) ﺑﺮای اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﺳﺎده، ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻧـﻮاع ذﻛـﺮ ﺷﺪه در ردﻳﻒ پ5-10-1، از اﻧﻮاع اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﻣﻨﺎﺳﺐ دﻳﮕﺮ ﻛﻪ در ﺟـﺪول ﺷـﻤﺎره پ4-2-10-1 آﻣﺪه اﺳﺖ، ﻣـیﺗﻮان اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد.
پ 6-10-1 ﺷﺮاﻳﻂ اﺳﺘﻔﺎده از ﻳـکﻳﺎ دو اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﺑﺮای ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ و اﻳﻤﻨـی
ﺑﺮای ﺗﺄﻣﻴﻦ اﻳﻤﻨـی در ﺷﺒﻜﻪ، ﭘﺴﺖ ﺑﺮق، ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ و ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ و اﻣﻜﺎﻧﺎت، ﻧﻴﺎز ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از دو ﻳﺎ ﻳـک اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﻣـیﺑﺎﺷﺪ و ﻋﻤﺪﺗﺎً اﻟﻜﺘﺮودﻫﺎی ﻓﻮقاﻟﺬﻛﺮ در ﭘﺴﺖ ﺑﺮق و ﻳـﺎ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﻫﻤﺠﻮار آن اﺟﺮا و ﻧﺼﺐ ﻣـیﺷﻮد.
پ 1-6-10-1 ﻛﻠﻴﺎت
در ﭘﺴﺖ ﺑﺮق ﻫﺮ دو وﻟﺘﺎژ ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ (11، 20 و 33 ﻛﻴﻠﻮوﻟﺖ) و ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ 400/231 وﻟـﺖ در ﻛﻨﺎر ﻫﻢ وﺟﻮد دارﻧﺪ. در ﺻﻮرت اﺗﺼﺎل ﻛﻮﺗﺎه ﺑـﻴﻦ ﻳﻜــی از ﻓﺎزﻫـﺎی ﻓﺸـﺎر ﻣﺘﻮﺳـﻂ ﺑـﺎ ﺑﺪﻧـﻪ ﻫـﺎدی ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ، ﺣﻮزه اﺛﺮ اﻳﻦ اﺗﺼﺎﻟـی در ﺷﺒﻜﻪ ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ ﻧﻴﺰ ﺗﺎ دورﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ اداﻣـﻪ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ، ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺮای ﺗﺄﻣﻴﻦ اﻳﻤﻨـی و ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ و ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ و ﻧﻴـﺰ ﭘﺴﺖ ﺑﺮق ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺤﻴﻄـی، ﻓﻀﺎی اﺧﺘﺼﺎص ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑـﻪ ﭘﺴـﺖ ﺑـﺮق و ﻧﻴـﺰ ورودی و ﺧﺮوﺟــی ﺧﻄﻮط ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ و ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ (ﺧﻄﻮط ﻫﻮاﻳـی و زﻣﻴﻨـی)، ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻜـی از ﮔﺰﻳﻨﻪﻫـﺎی زﻳﺮ ﺟﻬﺖ دو اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ و ﻳﺎ ﻳـک اﻟﻜﺘﺮود ﺑﺮای ﺣﻔﺎﻇـﺖ ﺳﻴﺴـﺘﻢ و اﻳﻤﻨــی، ﺑﺴـﺘﻪ ﺑـﻪ ﺷـﺮاﻳﻂ و اﻣﻜﺎﻧﺎت، اﻧﺘﺨﺎب و اﺟﺮا ﺷﻮﻧﺪ.
پ 2-6-10-1 در ﺻﻮرﺗـیﻛﻪ اﻣﻜﺎن اﺣﺪاث دو اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ (ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺳﻴﺴـﺘﻢ و اﻳﻤﻨــی)
ﻣﺴﺘﻘﻞ از ﻫﻢ، از ﻧﻈﺮ ﺷﺮاﻳﻂ و اﻣﻜﺎﻧﺎت ﻓﺮاﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻄﻮریﻛﻪ:
اﻟﻒ) ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ دو اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﻓﺸـﺎر ﻣﺘﻮﺳـﻂ و ﻓﺸـﺎر ﺿـﻌﻴﻒ ﻛﻤﺘـﺮ از 20 ﻣﺘـﺮ ﻧﺒﺎﺷـﺪ (ﺑـﺮای ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی از اﺛﺮ ﺣﻮزه وﻟﺘﺎژ روی ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ- ﮔﺮادﻳﺎن وﻟﺘﺎژ). اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع در ﺻﻮرت وﺟﻮد اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﭘﺴﺖ ﺑﺮق ﻣﻮﺟﻮد در ﻫﻤﺴﺎﻳﮕـی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻮرد اﺣـﺪاث و ﻳﺎ ﺑﺮﻋﻜﺲ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ رﻋﺎﻳﺖ ﮔﺮدد.
ب) ﻫﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ارﺗﺒﺎط ﻫﺎدی در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ دو اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. (از ﻗﺒﻴـﻞ ﻟﻮﻟـﻪﻫـﺎی آب، ﮔﺎز و ﻏﻴﺮه دﻓﻦ ﺷﺪه و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻓﻮﻧﺪاﺳﻴﻮن ﺑﺘﻦ آرﻣﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ)
پ 1-2-6-10-1 ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺗﻔﻜﻴـک ﻋﺎﻳﻘـی ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎی ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ از ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎی ﺑـﺮق ﻓﺸـﺎر ﻣﺘﻮﺳـﻂ، ﺗﺮاﻧﺴﻔﻮرﻣﺎﺗﻮر و ﺳﺎزه ﻓﻠﺰی ﭘﺴﺖ ﺑﺮق ﺗﺄﻣﻴﻦ و ﺗﻀﻤﻴﻦ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ (ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﺪاﺳﺎزی ﺗﺎﺑﻠﻮی ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ ﺑﺎ ﻛﻒﭘﻮشﻫﺎی ﻋﺎﻳﻖ از اﺳﻜﻠﺖ ﻓﻮﻻدی و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ) ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪﻧﻪ ﺗﺎﺑﻠﻮی ﺑـﺮق ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ و ﻧﻘﻄﻪ ﺧﻨﺜﺎی ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ ﺑﻪ اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ اﻳﻤﻨـی (دورﺗﺮ از ﺳﺎزه ﭘﺴﺖ، ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺣﺪاﻗﻞ 20 ﻣﺘﺮ) ﻣﺘﺼﻞ ﺷﻮد و ﻛﻠﻴﻪ ﺑﺪﻧﻪﻫﺎی ﺑﺮق ﺗﺎﺑﻠﻮی ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ، ﺗﺮاﻧﺴﻔﻮرﻣﺎﺗﻮر و ﻛﻠﻴﻪ ﻗﻄﻌﺎت ﻓﻠﺰی ﺳﺎزه ﭘﺴﺖ ﺑﻪ اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﺣﻔﺎﻇﺘـی (داﺧﻞ ﻳﺎ ﻣﺠﺎور ﭘﺴﺖ) ﻣﺘﺼﻞ ﮔﺮدد.
پ 2-2-6-10-1 ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ اﻣﻜﺎن ﺗﻔﻜﻴـک و ﺟﺪاﺳﺎزی ﻋﺎﻳﻘـی ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎی ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﺿـﻌﻴﻒ از ﺗﺠﻬﻴـﺰات ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ و ﺳﺎزه ﻓﻠﺰی ﭘﺴﺖ ﺑﺮق وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪﻧﻪ ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎی ﺑـﺮق ﻓﺸـﺎر ﺿـﻌﻴﻒ و ﺑﺪﻧـﻪﻫـﺎی ﺗﺎﺑﻠﻮﻫـﺎی ﺑـﺮق ﻓﺸـﺎر ﻣﺘﻮﺳـﻂ و ﺗﺮاﻧﺴﻔﻮرﻣﺎﺗﻮرﻫﺎ (ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ) و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻛﻠﻴﻪ اﺟﺰای ﻓﻠـﺰی ﺳـﺎزه ﭘﺴـﺖ ﺑـﺮق ﺑـﻪ اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﺣﻔﺎﻇﺘـی ﻣﺘﺼﻞ ﮔﺮدد و ﻧﻘﻄﻪ ﺧﻨﺜﺎی ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ ﺑـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از ﻛﺎﺑـﻞ و ﻏـﻼف ﻛﺎﺑﻞ ﻏﻴﺮﻓﻠﺰی (اﻳﺰوﻟﻪ از ﺗﻤﺎس ﺑﺎ زﻣﻴﻦ و اﺟﺰاء ﻓﻠﺰی) ﺑـﻪ اﻟﻜﺘـﺮود اﺗﺼـﺎل زﻣـﻴﻦ اﻳﻤﻨــی در ﻓﺎﺻـﻠﻪ ﺣﺪاﻗﻞ 20 ﻣﺘﺮی از ﭘﺴﺖ ﺑﺮق، اﺗﺼﺎل داده ﺷﻮد.
پ 3-6-10-1 در ﺻﻮرﺗـیﻛﻪ ﻫﻴﭻﻳـک از ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﻮﺿﻮع ردﻳـﻒ پ2-6-10-1 و ﺑﻨـﺪﻫﺎی آن ﻓـﺮاﻫﻢ ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﻳﻌﻨـی اﺣﺪاث دو اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﻣﺴﺘﻘﻞ اﻣﻜﺎنﭘﺬﻳﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﺑﺎﻳﺪ از ﻳـک اﻟﻜﺘﺮود زﻣـﻴﻦ ﻣﺸـﺘﺮك ﺑﺮای ﻫﺮ دو ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ و اﻳﻤﻨـی اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد. در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﻞ اﻟﻜﺘﺮود زﻣـﻴﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﺮم ﻛﻠـی زﻣﻴﻦ ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﻳـک اﻫﻢ ﺗﺠﺎوز ﻧﻤﺎﻳﺪ.
پ 4-6-10-1 ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ در ﻳـک ﭘﺴﺖ ﺑﺮق ﺧﻄﻮط ورودی و ﺧﺮوﺟـی ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻫﻤﮕـی ﻛﺎﺑﻠـی ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻃﻮل ﻫﺮ ﻳـک از ﺧﻄﻮط ورودی و ﻳﺎ ﺧﺮوﺟـی ﺑﻪ ﭘﺴﺖ ﻛﻤﺘﺮ از 3 ﻛﻴﻠـﻮﻣﺘﺮ ﻧﺒﺎﺷـﺪ. ﻣــیﺗـﻮان ﺑﺮای ﻫﺮ دو ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ و اﻳﻤﻨـی از ﻳـک اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد. ﻻزم ﺑﺬﻛﺮ اﺳـﺖ ﻛـﻪ در ﺻﻮرﺗـیﻛﻪ ﻃﻮل ﻫﺮ ﻳـک از ﺧﻄﻮط ورودی و ﻳﺎ ﺧﺮوﺟـی ﺑﻪ ﭘﺴﺖ ﺑﺮق ﻛﻤﺘﺮ از 3 ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ از دو اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﻣﺴﺘﻘﻞ و ﻣﺠﺰا از ﻫﻢ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد.
پ 5-6-10-1 اﮔﺮ ﻫﻤﻪ ﻳﺎ ﻗﺴﻤﺘـی از ﻛﺎﺑﻞﻫﺎی ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ ﭘﺴﺖ ﺑﺮق اﻋﻢ از ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ و ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ دارای زره ﻓﻮﻻدی در ﭘﻮﺷﺶ ﻻﻳﻪ ﺑﻴﺮوﻧـی ﻛﺎﺑﻞ ﺑﻮده و اﻳﻦ زره ﻓﻮﻻدی در ﻃـﻮل ﻣﺴـﻴﺮ ﻛﺎﺑﻞ در ﺗﻤﺎس ﺑﺎ زﻣﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ و ﻃﻮل ﻛﻞ اﻳﻦ ﻛﺎﺑﻞﻫﺎ ﻳـک ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮ و ﻳﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣـیﺗﻮان ﺑﺮای ﻫﺮ دو ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ و اﻳﻤﻨـی از ﻳـک اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد.
ﺗﺒﺼﺮه: در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از ﻳـک اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﺑﺮای ﻫﺮ دو ﻣﻨﻈـﻮر ﺣﻔﺎﻇـﺖ ﺳﻴﺴـﺘﻢ و اﻳﻤﻨــی در ﭘﺴﺖ ﺑﺮق و ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻳﻜـی از ﻣﻮارد ردﻳﻒﻫﺎی پ4-6-10-1 و ﻳﺎ پ5-6-10-1 ﺗﻮﺻـﻴﻪ ﻣــیﺷـﻮد ﻛـﻪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﻞ ﺳﻴﺴﺘﻢ در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ (ﻳـک اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ) از دو اﻫﻢ ﺗﺠﺎوز ﻧﻜﻨﺪ.
پ 6-6-10-1 ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺣﺘـی ﻳﻜـی از ﺧﻄﻮط ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ ورودی ﻳﺎ ﺧﺮوﺟـی ﭘﺴﺖ ﺑﺮق از ﻧـﻮع ﺧﻂ ﻫﻮاﻳـی ﺑﺎﺷﺪ، ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻮدن ﺧﻂ ﺑﻪ ﺑﺮﻗﮕﻴﺮ ﺑﺎﻳﺪ از دو اﻟﻜﺘﺮود زﻣـﻴﻦ ﺑـﻪ ﻣﻨﻈـﻮر ﺣﻔﺎﻇـﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ و اﻳﻤﻨـی، اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد و ﺷﺮط ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﻮدن دو اﻟﻜﺘﺮود از ﻫﻢ، ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺷﻮد (ردﻳﻒ پ 1-2-6-10)
پ 7-6-10-1 ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺣﺘـی ﺑﺨﺸـی از ﺧﻄﻮط ورودی و ﻳﺎ ﺧﺮوﺟـی ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﻪ ﭘﺴﺖ ﺑﺮق در ﻓﺎﺻﻠﻪای ﻛﻤﺘﺮ از 3 ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮ از ﭘﺴﺖ ﺑﺮق ﺧﻂ ﻫﻮاﻳـی ﺑﺎﺷـﺪ (ﻗﺴـﻤﺘـی از ﺧـﻂ ﺑﺼـﻮرت ﻫـﻮاﻳـی و ﻗﺴﻤﺘـی از ﺧﻂ ﺑﺼﻮرت ﻛﺎﺑﻞ زﻣﻴﻨـی)، ﺑﺎﻳﺪ از دو اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺳﻴﺴـﺘﻢ و اﻳﻤﻨــی اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد و ﺷﺮط ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﻮدن دو اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ از ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺷﻮد (ردﻳﻒ پ 2-6-10-1).
پ 8-6-10-1 در ﺗﻤﺎم ﻣﻮارد ﻓﻮقاﻟﺬﻛﺮ ﻛﻪ ﻟﺰوم اﻳﺠﺎد دو اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺳﻴﺴـﺘﻢ و اﻳﻤﻨـی، ﺿﺮورت ﭘﻴﺪا ﻛﻨﺪ وﻟـی اﺣﺪاث دو اﻟﻜﺘﺮود ﻣﺴﺘﻘﻞ از ﻫﻢ ﺑﻪ ﻫﺮ دﻟﻴﻠــی اﻣﻜـﺎنﭘـﺬﻳﺮ ﻧﺒﺎﺷـﺪ، ﻣـیﺗﻮان از ﻳـک اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﺑﺮای ﭘﺴﺖ ﺗﺮاﻧﺴﻔﻮرﻣﺎﺗﻮر ﺑﺮق اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد. در اﻳـﻦ ﺣﺎﻟـﺖ ﺑﺎﻳـﺪ ﺗﻤـﺎم اﺟﺰاء ﻓﻠﺰی ﻣﺪﻓﻮن در زﻣﻴﻦ در ﻣﺤﺪوده ﭘﺴﺖ ﺑﺮق (ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﻟﻮﻟـﻪﻫـﺎی ﻓﻠـﺰی آب، ﮔـﺎز و ﺗﺄﺳﻴﺴـﺎت، ﻣﻴﻠﮕﺮدﻫﺎی ﺑﺘﻦ آرﻣﻪ و اﺳﻜﻠﺖ ﻓﻠﺰی و ﻏﻴﺮه) ﺑﺎ ﻫﻢ ﻫﻢﺑﻨﺪی ﺷﺪه و ﻧﻬﺎﻳﺘﺎً ﺑﻪ ﺗﺮﻣﻴﻨﺎل ﻳﺎ ﺷﻴﻨﻪ اﺻﻠـی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﺣﻔﺎﻇﺘـی ﻣﺘﺼﻞ ﮔﺮدد، ﻣﺸﺮوط ﺑﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﻞ اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﺮم ﻛﻠـی زﻣﻴﻦ از ﻳـک اﻫﻢ ﺗﺠﺎوز ﻧﻜﻨﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه: در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از دو اﻟﻜﺘﺮود اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ و اﻳﻤﻨـی، ﻣﻘﺎوﻣـﺖ ﻛﻞ اﻟﻜﺘﺮود اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ اﻳﻤﻨـی ﻛﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﺧﻨﺜـی ﻳﺎ ﻫﺎدی ﺧﻨﺜـی ﺗﺮاﻧﺴﻔﻮرﻣﺎﺗﻮر را در ﺳﻴﺴـﺘﻢ ﻧﻴـﺮوی TN ﺑﻪ زﻣﻴﻦ وﺻﻞ ﻣـیﻛﻨﺪ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﺮم ﻛﻠـی زﻣﻴﻦ، ﻧﺒﺎﻳﺪ از دو اﻫﻢ ﺗﺠﺎوز ﻛﻨﺪ.
پ 9-6-10-1 در ﺣﺎﻟﺘـیﻛﻪ ﭘﺴﺖ ﺑﺮق دارای دو اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺳﻴﺴـﺘﻢ و اﻳﻤﻨــی ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺪﻧﻪ ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎی ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺑﺪﻧﻪ ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﻪ اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﺣﻔﺎﻇﺘـی و ﻧﻘﻄﻪ ﺧﻨﺜـی ﺑﺮق ﻓﺸـﺎر ﺿـﻌﻴﻒ ﺑـﻪ اﻟﻜﺘـﺮود زﻣـﻴﻦ اﻳﻤﻨــی ﻣﺘﺼـﻞ ﺑﺎﺷـﺪ (ردﻳـﻒ پ 2-2-6-10-1) ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎی ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ درﺟﻪ ﻋﺎﻳﻖﺑﻨﺪی ﺑﺎﻻﺗﺮی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ وﻟﺘﺎژ اﺳـﻤـی ﺑﻴﻦ ﻓﺎز و ﺧﻨﺜـی اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه و ﺑﺮای ﺳﻄﺢ ﻋﺎﻳﻖﺑﻨﺪی و زﻣﺎن ﻗﻄﻊ ﻛﻠﻴﺪ اﺗﻮﻣﺎﺗﻴـک ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳـﻂ در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ، ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮارد ﺟﺪول ﺷﻤﺎره پ9-6-10-1 رﻋﺎﻳﺖ ﮔﺮدد.
ﺟﺪول ﺷﻤﺎره پ9-6-10-1 ﺳﻄﺢ ﻋﺎﻳﻖﺑﻨﺪی در ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎی ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ و زﻣﺎن ﻗﻄﻊ ﻛﻠﻴﺪ اﺗﻮﻣﺎﺗﻴـک ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ
ﻣﺪت زﻣﺎن ﻣﺠﺎز ﻗﻄﻊ ﻛﻠﻴﺪ اﺗﻮﻣﺎﺗﻴـک ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ (ﺛﺎﻧﻴﻪ) |
ﺳﻄﺢ ﻋﺎﻳﻘـی وﻟﺘﺎژ در ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ |
t ≤ 1.5 | 1.5 Un |
t > 1.5 | 1.5 Un + 750 |
Un= وﻟﺘﺎژ اﺳﻤـی ﺑﻴﻦ ﻓﺎز و ﺧﻨﺜـی در ﻃﺮف ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ
t= ﻣﺪت زﻣﺎن ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﺛﺎﻧﻴﻪ