مبانی عمومی سیستم اعلام حریق – مبحث 13
ﭘﻴﻮﺳﺖ 4 – ﻣﺒﺎﻧـی ﻋﻤﻮﻣـی ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ
پ 1-4 ﻛﻠﻴﺎت
ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ در ﺻﻮرت وﻗﻮع ﺣﺮﻳﻖ در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ، ﺑﺎ ﻫﺪف ﻫﺸﺪار ﺑﻪ ﻣﻮﻗـﻊ و ﺟﻠـﻮﮔﻴﺮی از ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺣﺮﻳﻖ، ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺟﺎن اﻓـﺮاد و ﻧﻴـﺰ ﺗـﺄﻣﻴﻦ اﻳﻤﻨــی اﻓـﺮاد، ﺣﻔﺎﻇـﺖ از اﻣـﻮال، ﻣـﺪارك، اﺳـﻨﺎد، دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺣﺴﺎس ﮔﺮانﻗﻴﻤﺖ، ﺑﻜﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣـیﺷﻮد. رﻋﺎﻳﺖ ﻣﺒـﺎﻧـی زﻳـﺮ در ﻃﺮاﺣــی اﻳـﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻟﺰاﻣـی اﺳﺖ:
پ 1-1-4 ﻃﺮاﺣـی ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ اﺳـﺎس ﻛـﺎرﺑﺮی ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن و ﻓﻀـﺎﻫﺎی آن، اﻫـﺪاف اﻳﻤﻨـی، درﺟﻪ اﻫﻤﻴﺖ و ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﻏﻴﺮه اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد.
پ 2-1-4 ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﻋﻤﻮﻣﺎً ﺑﻪ دو ﻧﻮع ﻣﺘﻌﺎرف و آدرسﭘﺬﻳﺮ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ و ﻧﻴﺎز ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن، ﺳﻄﺢ زﻳﺮﺑﻨﺎ، ﻛﺎرﺑﺮی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن، رﻳﺴـک ﺣﺮﻳﻖ و ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻮاﻣﻞ دﻳﮕﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﻣـیﮔﺮدد و ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع آن ﺷﺎﻣﻞ اﺟﺰاﻳـی از ﻗﺒﻴﻞ اﻧـﻮاع دﺗﻜﺘﻮرﻫـﺎ، ﺷﺴـﺘـی، آژﻳـﺮ ﻳـﺎ زﻧـﮓ، ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﻧﻮراﻧـی، اﻧﻮاع اﻳﻨﺘﺮﻓﻴﺲﻫﺎ، اﻳﺰوﻻﺗﻮر، ﻫﺸﺪاردﻫﻨﺪه ﻧـﻮری، ﭘﺎﻧـﻞ ﺗﻜﺮارﻛﻨﻨـﺪه، ﭘﺎﻧـﻞ ﻧﻤﺎﻳﺸـﮕﺮ ﺗﺼﻮﻳﺮی ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪه ﻣﺤﻞ ﺣﺮﻳﻖ، ﻣﺪارﻫﺎی ارﺗﺒﺎﻃـی، ﻣﺮﻛﺰ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ و ﻏﻴﺮه ﻣـیﺑﺎﺷﺪ.
پ 3-1-4 ﻣﺮاﻛﺰ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﺑﺎﻳﺪ از ﻧﻮع ﺗﺤﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ داﺋﻢ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪ ﮔﻮﻧـﻪای ﻛـﻪ ﻋﻤـﻞ ﻳﻜـی از دﺗﻜﺘﻮرﻫﺎ و ﻳﺎ ﺷﺴﺘـیﻫﺎی ﺣﺮﻳﻖ و ﺳﺎﻳﺮ اﺟﺰاء آن ﺳﺒﺐ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ در ﻣﺮﻛﺰ ﮔﺮدد.
پ 4-1-4 ﻣﺮﻛﺰ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﺤﻠـی ﻛﻪ ﺧﺎرج از دﺳﺘﺮس ﻋﻤﻮم اﺳﺖ، ﻧﺼﺐ ﺷﻮد و ﺑﻪ ﻃﻮر ﺷﺒﺎﻧﻪروزی ﺗﺤﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ اﻓﺮاد ﻛﺎرآزﻣﻮده ﺑﺎﺷﺪ.
پ 1-4-1-4 ﻣﺮﻛﺰ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی وﻳﮋه ﺣﻴﺎﺗـی، ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎد ﺣﺴـﺎس و زﻳـﺎد ﻣﻬـﻢ در اﺗﺎق ﻛﻨﺘﺮل و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻧﺼﺐ ﻣـیﺷﻮد. در اﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﻧﺼﺐ ﭘﺎﻧﻞ ﺗﻜﺮار ﻛﻨﻨﺪه اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ و ﻳﺎ ﭘﺎﻧﻞ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺮ ﺗﺼﻮﻳﺮی ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪه ﻣﺤﻞ ﺣﺮﻳﻖ در ﻣﺤﻠـی ﻧﺰدﻳـک ﺑﻪ ﻧﻘﻄـﻪی دﺳﺘﺮﺳــی ﻣـﺎﻣﻮرﻳﻦ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧـی ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن، اﺗﺎق ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻮﺗﻮرﺧﺎﻧﻪ ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﻣﻜﺎﻧﻴﻜـی و ﻧﻴﺰ در ﺻﻮرت وﺟﻮد اﺗﺎقﻫـﺎی اﻣﺪادرﺳﺎﻧـی و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺑﺤﺮان در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣـیﺷﻮد.
پ 5-1-4 ﻛﻠﻴﻪ ﻣﺪارﻫﺎی ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺴﺘﻘﻞ از ﺳﺎﻳﺮ ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎ ﻛﺸﻴﺪه ﺷﻮﻧﺪ و ﻓﻘﻂ در ﻣﻮاردیﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﻛﺰ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ و اﻳﺴﺘﮕﺎه آﺗﺶﻧﺸﺎﻧـی ارﺗﺒﺎط وﺟﻮد دارد، ﻣــیﺗـﻮان از ﻣـﺪارﻫﺎی ارﺗﺒﺎﻃـی ﻣﺨﺎﺑﺮات ﺑﺮای اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد. ﻛﻠﻴﻪ ﻣﻘﺮرات ﺷﺮﻛﺖ ﻣﺨـﺎﺑﺮات در اﻳـﻦ ﻣـﻮرد ﺑﺎﻳـﺪ رﻋﺎﻳﺖ ﺷﻮد.
پ 6-1-4 در ﻫﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻨﻄﻘﻪﺑﻨﺪی ﺣﺮﻳﻖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺴﺎﺣﺖ و ﻛﺎرﺑﺮی ﻓﻀﺎﻫﺎ، اﺗـﺎقﻫـﺎ و اﻫﻤﻴﺖ آنﻫﺎ، ﻛﺎرﻛﺮد آن ﻧﺎﺣﻴﻪ در ﻛﻞ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻳﺎ ﻣﻴﺰان ﭘﺎﻳﺪاری و ﻣﻘﺎوﻣﺖ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﺮﻳﻖ و ﻏﻴﺮه و ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻮارد ﻣﺮﺗﺒﻂ در ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّـی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد، ﻃﺮاﺣـی ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋـﻼم ﺣﺮﻳﻖ و ﻣﻨﻄﻘﻪﺑﻨﺪی ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﻧﻴﺰ از ﻣﻨﻄﻘﻪﺑﻨﺪی ﻓﻮقاﻟﺬﻛﺮ ﺗﺒﻌﻴﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد.
پ 1-6-1-4 ﻋﻼوه ﺑﺮ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻮارد اﻳﻦ ﭘﻴﻮﺳﺖ در ﻃﺮاﺣـی ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻮارد ﻣﺮﺗﺒﻂ در ﻣﺒﺤﺚ 3 ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّـی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﻟﺰاﻣـی ﺑﻮده و ﻣﻨﻄﻘﻪﺑﻨﺪی ﺣﺮﻳﻖ در ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن ﻧﻴـﺰ ﺑـﺮ اﺳـﺎس ﻣﺒﺤﺚ 3 ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّـی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.
پ 2-6-1-4 در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ آدرسﭘﺬﻳﺮ در ﻃﺮح، آدرسدﻫـی ﻫـﺮ ﻳــک از اﺟﺰای ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻓﻀﺎﻫﺎ، ﻃﺒﻘﺎت، ﻧﻴﺎز ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻨﻄﻘﻪﺑﻨـﺪی ﺣﺮﻳـﻖ و ﻏﻴـﺮه اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد.
پ 3-6-1-4 ﭘﻴﺶﺑﻴﻨــی اﻳﺰوﻻﺗـﻮر در ﺳﻴﺴـﺘﻢ اﻋـﻼم ﺣﺮﻳـﻖ آدرسﭘـﺬﻳﺮ، در ﻣﺤـﻞﻫـﺎی ورودی و ﺧﺮوﺟـی ﻫﺮ ﻣﻨﻄﻘﻪﺑﻨﺪی ﺣﺮﻳﻖ اﻟﺰاﻣـی ﻣـیﺑﺎﺷﺪ ﻣﺸﺮوط ﺑﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﻫـﺮ ﻳــک از اﺟـﺰای ﺳﻴﺴـﺘﻢ اﻋـﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﻓﺎﻗﺪ اﻳﺰوﻻﺗﻮر ﺑﺎﺷﺪ.
پ 7-1-4 ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻳﺎ ﺳﻄﺢ ﭘﻮﺷﺶ ﻳـک ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻳﺎ زون در ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳـﻖ ﻣﺘﻌـﺎرف ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد.
پ 8-1-4 ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻳﺎ ﺳﻄﺢ ﭘﻮﺷﺶ ﻳـک ﻟﻮپ در ﻳـک ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺎ ﺳﻴﺴـﺘﻢ اﻋـﻼم ﺣﺮﻳـﻖ آدرسﭘﺬﻳﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد.
پ 9-1-4 ﺗﻌﺪاد اﺟﺰای ﻧﺼﺐ ﺷﺪه در ﻳـک زون ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﻣﺘﻌـﺎرف از ﻗﺒﻴـﻞ دﺗﻜﺘﻮرﻫـﺎ، ﺷﺴﺘـیﻫﺎ و ﻏﻴﺮه و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ ﻣﺪار ﻳـک زون ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﻮﺻﻴﻪﻫﺎ و روشﻫـﺎی ﭘﻴﺸـﻨﻬﺎدی ﺷﺮﻛﺖﻫﺎی ﺳﺎزﻧﺪه ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻧﺘﺨﺎب ﻣـیﮔﺮدد.
پ 10-1-4 ﺗﻌﺪاد اﺟﺰای ﻧﺼـﺐ ﺷـﺪه در ﻳــک ﻟـﻮپ ﺳﻴﺴـﺘﻢ اﻋـﻼم ﺣﺮﻳـﻖ آدرسﭘـﺬﻳﺮ از ﻗﺒﻴـﻞ دﺗﻜﺘﻮرﻫﺎ، ﺷﺴﺘـیﻫﺎ، اﻳﻨﺘﺮﻓﻴﺲﻫﺎ، ﭘﻨﻞﻫﺎی ﺗﻜﺮارﻛﻨﻨﺪه، ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺮ و ﻏﻴﺮه و ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ ﺳـﻄﺢ ﻣﻘﻄـﻊ ﻣﺪار ﻳـک ﻟﻮپ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﻮﺻﻴﻪﻫﺎ و روشﻫﺎی ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدی ﺷﺮﻛﺖﻫﺎی ﺳﺎزﻧﺪه ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻧﺘﺨـﺎب ﻣـیﮔﺮدد.
پ 11-1-4 در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎﻳـی ﻛﻪ ﺳﻨﺎرﻳﻮی ﻣﺸﺨﺺ ﺣﺮﻳﻖ، ﺑﺮای ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ، ﺗﺨﻠﻴﻪ دود، ﺗﺨﻠﻴﻪ اﻓﺮاد ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﻏﻴﺮه ﺗﻌﺮﻳﻒ و ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺮﻛﺰ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ، اﺟﺰای ﺳﻴﺴـﺘﻢ اﻋـﻼم ﺣﺮﻳﻖ و ﻧﻮع آن ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮاﻧﺎﻳـی ﻋﻤﻠﻴﺎﺗـیﻛﺮدن ﺳﻨﺎرﻳﻮی ﻓﻮق را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
پ12-1-4 دﺗﻜﺘﻮرﻫﺎی ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﺷﺎﻣﻞ، اﻧـﻮاع دﺗﻜﺘﻮرﻫـﺎی ﺣﺮارﺗــی ، دودی، ﺗﺮﻛﻴﺒــی، ﮔﺎزی، ﺧﻄـی، ﻛﺎﺑﻠـی، ﺷﻌﻠﻪای، دﺗﻜﺘﻮر ﺑﺎ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎﻻ و ﻏﻴﺮه ﻣـیﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﻧﻴـﺎز و ﻛﺎرﺑﺮی ﻓﻀﺎ و رﻳﺴـک ﺣﺮﻳﻖ اﻧﺘﺨﺎب ﻣـیﮔﺮدد.
پ 13-1-4 ﺳﻄﺢ ﭘﻮﺷﺶ و ﺣﺪود ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻫﺮﻳـک از اﻧﻮاع دﺗﻜﺘﻮرﻫﺎ ﻛـﻪ در اﺳـﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒـﺮ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮔﺮدﻳﺪه، ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﻃﺮاح رﻋﺎﻳﺖ ﮔﺮدد.
پ 14-1-4 ﭘﻴﺶﺑﻴﻨـی ﭼﺮاغ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ در ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﻣﺘﻌﺎرف ﺑﺮای ﺗﺸـﺨﻴﺺ ﻓﻌـﺎل ﺷـﺪن ﺷﺮاﻳﻂ دﺗﻜﺘﻮرﻫﺎﻳـی ﻛﻪ ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ آنﻫﺎ در ﺳﻘﻒ و ﻳﺎ ﻛﻒ ﻛﺎذب، ﻓﻀﺎﻫﺎی درﺑﺴﺘﻪ و ﻳـﺎ ﻏﻴـﺮ ﻗﺎﺑـﻞ روﻳﺖ ﻣـیﺑﺎﺷﻨﺪ، اﺳﺘﻔﺎده ﻣـیﺷﻮد.
ﺗﺒﺼﺮه: در ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋـﻼم ﺣﺮﻳـﻖ آدرسﭘـﺬﻳﺮ ﺑﻌﻠـﺖ اﻳﻨﻜـﻪ ﻣﺤـﻞ و آدرس ﻓﻌـﺎل ﺷـﺪن و ﺷـﺮاﻳﻂ دﺗﻜﺘﻮرﻫﺎی اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ در ﺗﺎﺑﻠﻮی ﻣﺮﻛﺰی ﻣﺸﺨﺺ ﻣـیﺷﻮد ﺑـﺪﻳﻦ ﺟﻬـﺖ ﻣــیﺗـﻮان از ﻧﺼـﺐ ﭼـﺮاغ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﺑﺮای دﺗﻜﺘﻮر اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ در اﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ ﻧﻤﻮد.
پ 15-1-4 ﻓﺎﺻﻠﻪ دﺗﻜﺘﻮرﻫﺎ از ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ، ﻣﻮاﻧﻊ، درﻳﭽﻪﻫﺎی ﻫﻮا، ﭼﺮاغﻫﺎی روﻛﺎر ﺳـﻘﻔـی، دورﺗـﺮﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ از دﻳﻮارﻫﺎی اﻃﺮاف و ﻧﻴﺰ ارﺗﻔﺎع ﻧﺼﺐ ﻗﺴﻤﺖ ﺣﺲﻛﻨﻨﺪه دود و ﺣﺮارت دﺗﻜﺘﻮر از ﺳﻘﻒ و ﻏﻴﺮه ﻛﻪ در اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮔﺮدﻳﺪه، ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﻃﺮاح رﻋﺎﻳﺖ ﮔﺮدد.
پ 16-1-4 ﺣـﺪاﻛﺜﺮ ﻓﺎﺻـﻠﻪ ﻧﺼـﺐ دﺗﻜﺘـﻮر از ﺑﺎزﺷـﻮی در ﻛـﺎﺑﻴﻦ آﺳﺎﻧﺴـﻮرﻫﺎ (ﭼـﺎه آﺳﺎﻧﺴـﻮر) و ﺷﻔﺖﻫﺎی ﻋﻤﻮدی دارای در و ﻳﺎ ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮس در ﻃﺒﻘﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن 1/5 ﻣﺘﺮ ﻣـیﺑﺎﺷﺪ.
پ 17-1-4 ﭘـﻴﺶﺑﻴﻨــی دﺗﻜﺘـﻮر ﺑـﺮای ﺳـﻘﻒ ﻛـﺎذب و ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ ﻛـﻒ ﻛـﺎذب ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﺮ اﺳـﺎس اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد. دﺗﻜﺘﻮرﻫﺎی ﻧﺼﺐﺷـﺪه در داﺧـﻞ ﺳـﻘﻒ و ﻛـﻒ ﻛـﺎذب ﺑﺎﻳـﺪ ﻗﺎﺑـﻞ دﺳﺘﺮس ﺑﺎﺷﻨﺪ.
پ 18-1-4 ﻛﻠﻴﻪ ﻛﺎﺑﻞﻫﺎی ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﺑﺎﻳﺪ از ﻧﻮع ﻣﻘﺎوم در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﺮﻳﻖ ﺑﻮده و ﺑﺮ اﺳﺎس اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺸﺨﺼﺎت اﻳﻦ ﻛﺎﺑﻞ از ﻧﻈﺮ ﺳـﻄﺢ ﻣﻘﻄـﻊ و ﻏﻴـﺮه ﺑﺎﻳـﺪ ﻃﺒـﻖ ﺗﻮﺻﻴﻪ و ﻳﺎ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺳﺎزﻧﺪﮔﺎن ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدد.
پ 19-1-4 ﻓﻀﺎﻫﺎﻳـی ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺟﺪاﻛﻨﻨﺪه (ﭘﺎرﺗﻴﺸﻦ) و ﻳﺎ ﻗﻔﺴﻪﺑﻨﺪی ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ و ارﺗﻔـﺎع ﺑﺎﻻی آنﻫﺎ ﺗﺎ ﺳﻘﻒ ﻛﻤﺘﺮ از ﻣﻘﺪار ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺑﺎﺷـﺪ، ﻫـﺮ ﻗﺴـﻤﺖ ﺑﺎﻳـﺪ ﺑﻪﻃﻮر ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺑﺎ دﺗﻜﺘﻮر ﭘﻮﺷﺶ داده ﺷﻮد.
پ 20-1-4 اﻧﺪازه ﺑﺮآﻣﺪﮔـی زﻳﺮ ﺳﻘﻒ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ارﺗﻔﺎع ﻓﻀﺎ ﻛﻪ در اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺑﻪ ﻋﻨـﻮان ﻣﺎﻧﻊ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣـیﮔﺮدد، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳـک دﻳﻮار ﺟﺪاﻛﻨﻨﺪه ﻣﺤﺴﻮب ﺷﺪه و ﻓﻀﺎﻫﺎی اﻃﺮاف اﻳـﻦ ﺑﺮآﻣـﺪﮔـی ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﻀﺎﻫﺎی ﻣﺠﺰا ﺑﻪ ﺣﺴﺎب آﻳﺪ.
پ 21-1-4 ﺣﺪاﻛﺜﺮ و ﺣﺪاﻗﻞ ارﺗﻔﺎع ﻧﺼﺐ دﺗﻜﺘﻮرﻫﺎی دودی، ﺣﺮارﺗــی، ﺗﺮﻛﻴﺒــی و ﻏﻴـﺮه ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﺮ اﺳﺎس اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدد.
پ 22-1-4 در ﺳﻘﻒﻫﺎی ﺷﻴﺐدار دوﻃﺮﻓﻪ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺳﺎﻳﺮ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎی ﺳـﻘﻒ، ﺑﺎﻳـﺪ ﻳــک ردﻳـﻒ از دﺗﻜﺘﻮرﻫﺎ در ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺧﻂ رأس ﺳﻘﻒ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.
پ 23-1-4 در ﺳﻘﻒﻫﺎی ﺷﻴﺐدار ﻳـکﻃﺮﻓﻪ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺳﺎﻳﺮ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎی ﺳﻘﻒ، ﺑﺎﻳﺪ ﻳــک ردﻳـﻒ از دﺗﻜﺘﻮرﻫﺎ در ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ و ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﺣﺪاﻗﻞ ﻓﺎﺻﻠﻪ از دﻳﻮار ﺟﺎﻧﺒـی در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.
پ 24-1-4 ﻓﺎﺻﻠﻪ دﺗﻜﺘﻮرﻫﺎی ﺣﺮارﺗـی، دودی و ﺗﺮﻛﻴﺒـی ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس ارﺗﻔﺎع ﻓﻀﺎی ﻧﺼﺐ و ﺳـﺎﻳﺮ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ دﻳﮕﺮ و ﺑﺮاﺳﺎس اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدد.
پ 25-1-4 ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺟﺮﻳﺎن ﻫﻮای ﻣﻮﺟﻮد در ﻓﻀـﺎ ﻧﺎﺷــی از ﺧـﺮوج و ﻳـﺎ ﺗﺨﻠﻴـﻪ ﻫـﻮا در ﺳﻴﺴـﺘﻢ ﻫﻮارﺳﺎﻧـی ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﻣﻜﺎﻧﻴﻜـی ﻃﺒﻖ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ در اﻧﺘﺨﺎب ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ و ﺗﻌﺪاد دﺗﻜﺘﻮرﻫـﺎی ﻣﻮردﻧﻴﺎز ﻓﻀﺎ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺎﺷـﺪ، در اﻳـﻦ ﺷـﺮاﻳﻂ ﺑـﻪ ﻣﻨﻈـﻮر ﺗـﺄﻣﻴﻦ ﻛـﺎرﻛﺮد ﻣﻨﺎﺳـﺐ دﺗﻜﺘﻮرﻫـﺎ، رﻋﺎﻳـﺖ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﺬﻛﻮر در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص اﻟﺰاﻣـی ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.
پ 26-1-4 ﻧﺼﺐ ﺷﺴﺘـی اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﻋﻼوه در راﻫﺮوﻫﺎ و ﺳﺮﺳﺮاﻫﺎ، در ورودی ﭘﻠﻜﺎنﻫﺎی ﺧﺮوج و راهﻫﺎی ﺧﺮوج اﻟﺰاﻣـی، ﺿﺮوری ﻣـیﺑﺎﺷﺪ.
پ 27-1-4 ﻧﺼﺐ دﺗﻜﺘﻮر اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ در ﺳﻘﻒ ﻗﺴﻤﺖ ﺧﺮوﺟـی ﻛﻠﻴﻪ ﭘﻠﻜـﺎنﻫـﺎی ﺧـﺮوج ﺑﺴـﺘﻪ، اﻟﺰاﻣـی اﺳﺖ.
پ 28-1-4 ﺷﺴﺘـی اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ آﺳﺎﻧـی ﻗﺎﺑﻞ رؤﻳﺖ ﺑﻮده و ﺑﻪﺻﻮرت ﻧﺼﺐ روﻛﺎر و ﻳـﺎ ﻧﻴﻤـﻪ ﺗﻮﻛﺎر ﺑﺎﺷﺪ.
پ 29-1-4 در اﻧﺘﺨﺎب ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ ﺷﺴﺘـیﻫﺎی اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﻴﻤـﺎﻳﺶ اﻓـﺮاد ﺗـﺎ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ آن و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺷﺴﺘـیﻫﺎی اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ در راﻫﺮوﻫﺎ از ﻳﻜـﺪﻳﮕﺮ ﻛـﻪ در اﺳـﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮔﺮدﻳﺪه، ﻣﺪﻧﻈﺮ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد.
پ 30-1-4 ﭘﻴﺶﺑﻴﻨـی ﻣﺸﺨﺼﺎت و ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ زﻧﮓ، آژﻳﺮ و ﻳﺎ ﻫﺮ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺷﻨﻴﺪاری اﻋﻼم ﺣﺮﻳـﻖ در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺷﺪت ﺻﻮت ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز و ﺑﺎ اﺣﺘﺴﺎب، اﻓﺖ ﺷﺪت ﺻﻮت ﻧﺎﺷـی از ﻓﺎﺻـﻠﻪ، درﻫﺎ، دﻳﻮارﻫﺎ و ﻏﻴﺮه ﻛﻪ در اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮔﺮدﻳﺪه اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد.
پ 31-1-4 در ﺻﻮرت ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺸﺪاردﻫﻨﺪه ﻧﻮری در ﻓﻀـﺎﻫﺎ ﺑﺎﻳـﺪ اﻟﺰاﻣـﺎت اﺳـﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص رﻋﺎﻳﺖ ﮔﺮدد.
پ 32-1-4 دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎی اﻳﻨﺘﺮﻓﻴﺲ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ و ﺗﻌﺪاد ﻛﺎﻧﺎل آن، ﻣﺤﻞ ﻣﻮرد ﻧﻴـﺎز ﻧﺼـﺐ آنﻫﺎ، ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺷﺮاﻳﻂ ﻃﺮح و ﻧﻴﺎز ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎی ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﺑﺮﻗـی و ﻣﻜﺎﻧﻴﻜـی در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.
پ 33-1-4 دﺗﻜﺘﻮرﻫﺎی ﻛﺎﻧﺎﻟـی در ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺗﻬﻮﻳﻪ و ﻫﻮارﺳﺎﻧـی ﺑﺎ ﻛﺎﻧﺎل ﻫﻮای ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﻳﺎ رﻓﺖ و ﻳﺎ ﻫﺮ دو و ﻧﻴﺰ ﻛﺎﻧﺎل ﺗﺨﻠﻴﻪ ﻫﻮای آن و ﻧﻴﺰ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺗﺨﻠﻴﻪ ﻫﻮای ﻣﺴـﺘﻘﻞ از ﺳﻴﺴـﺘﻢ ﻫﻮارﺳـﺎن و ﻏﻴـﺮه ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕـی ﻃﺮاﺣﺎن ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎی ﻣﺬﻛﻮر، ﺳـﻨﺎرﻳﻮی ﺣﺮﻳـﻖ و ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ ﺗﺨﻠﻴـﻪ دود و ﺑﺮاﺳـﺎس اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.
پ 34-1-4 در ﻃﺮاﺣـی ﺳﻴﺴﺘﻢ دﺗﻜﺘﻮر ﺧﻴﻠـی ﺣﺴﺎس دودی (ﺑﺎ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻧﻤﻮﻧـﻪﮔﻴـﺮی از ﻫـﻮا ﺑـﻪ واﺳﻄﻪ ﻣﻜﺶ ﻫﻮا و دﺗﻜﺘﻮرﻫﺎی ﺧﺎص)، رﻋﺎﻳﺖ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺳﺎزﻧﺪﮔﺎن ﻣﻌﺘﺒﺮ آنﻫﺎ اﻟﺰاﻣـی اﺳﺖ.
پ 35-1-4 ﻣﺮﻛﺰ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳـک واﺣﺪ ﻣﺴﺘﻘﻞ و ﻣﺘﻜــی ﺑـﻪ ﺧـﻮد ﻋﻤـﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ، ﻓﺮﻣﺎنﻫﺎ و ﻛﻨﺘﺮلﻫﺎی ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز از اﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﺎﻳﺪ از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺮﻛﺰ و ﺑـﺎ ﻣـﺪارﻫﺎی واﺳـﻄﻪ ﺑـﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎی دﻳﮕﺮ از ﺟﻤﻠﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن (BMS) و ﻏﻴﺮه ﻣﺮﺗﺒﻂ و ﻣﺘﺼﻞ ﮔﺮدد.
پ 36-1-4 ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺑﺎﺗﺮیﻫـﺎی ﻣﻨﺒـﻊ ﺗﻐﺬﻳـﻪ ﭘﺸـﺘﻴﺒﺎن ﺳﻴﺴـﺘﻢ اﻋـﻼم ﺣﺮﻳـﻖ ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﺮ اﺳـﺎس اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ و اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدد.