هادی اتصال زمین – مبحث 13
پ 7-1 ﻫﺎدی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ
ﻫﺎدی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ آن ﻗﺴﻤﺖ از ﺳﻴﺴﺘﻢ زﻣﻴﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ﺗﺮﻣﻴﻨﺎل ﻳﺎ ﺷﻴﻨﻪ اﺻـﻠـی آن زﻣﻴﻦ وﺻﻞ ﻣـیﻛﻨﺪ، ﺣﺪاﻗﻞ ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ، ﻧﻮع و ﺟﻨﺲ ﻫﺎدی اﺗﺼﺎل زﻣـﻴﻦ ﻛـﻪ در ﻣﻘﺎﺑـﻞ اﺛـﺮات اﻟﻜﺘﺮوﺷﻴﻤﻴﺎﻳـی (ﺧﻮردﮔـی و زﻧﮓزدﮔـی)، ﺗﻨﺶﻫﺎ و ﺻﺪﻣﺎت ﻣﻜﺎﻧﻴﻜـی ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻧﺸﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺑﺮ اﺳﺎس ﺟﺪول ﺷﻤﺎره پ4-2-10-1 اﻧﺘﺨﺎب ﻣـیﮔﺮدد.
ﺗﺒﺼﺮه: در ﻧﻘﻄﻪ اﺗﺼﺎل ﻫﺎدی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﺑﻪ اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ از ﻳـک ﻗﻄﻌﻪ ﻫﺎدی ﺑﻌﻨﻮان ﻫـﺎدی راﺑـﻂ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺎزﺷﺪن و ﺟﺪا ﺷﺪن ﺑﻤﻨﻈﻮر اﻧﺠﺎم آزﻣﺎﻳﺸﺎت و اﻧﺪازهﮔﻴﺮیﻫـﺎی ﻻزم ﺑـﺎ ﺳـﻄﺢ ﻣﻘﻄـﻊ، ﻧـﻮع و ﺟﻨﺲ ﻫﺎدی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﻣـیﺷﻮد.
پ 1-7-1 اﺳﺘﻔﺎده از آﻟﻮﻣﻴﻨﻴﻮم ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻫﺎدی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﻣﺠﺎز ﻧﻤـیﺑﺎﺷﺪ.
پ 2-7-1 آن ﻗﺴﻤﺖ از ﻫﺎدی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﻛﻪ در ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﺧﺎك و ﻳﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت دﻓﻨـی در ﺧﺎك ﻳـﺎ ﺑﺘﻦ ﺑﺎﺷﺪ، ﺟﺰء اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﻣﺤﺴﻮب ﻣـیﺷﻮد.
ﺗﺒﺼﺮه: ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻫﺎدی اﺗﺼﺎل زﻣـﻴﻦ در ﻣﻘﺎﺑـﻞ اﺛـﺮات اﻟﻜﺘﺮوﺷـﻴﻤﻴﺎﻳـی (ﺧـﻮردﮔـی و زﻧـﮓزدﮔــی)، ﺗﻨﺶﻫﺎ و ﺻﺪﻣﺎت ﻣﻜﺎﻧﻴﻜـی در ﻣﺤﻴﻂ ﻧﺼﺐ، در اﻛﺜﺮ ﻣﻮارد اﻣﻜﺎنﭘﺬﻳﺮ ﻧﻴﺴـﺖ، ﺑـﺪﻳﻦ ﺟﻬـﺖ ﺗﻮﺻـﻴﻪ ﻣـیﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻤﻨﻈﻮر اﻓﺰاﻳﺶ ﺣﺎﺷﻴﻪ اﻳﻤﻨـی در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺬﻛﻮر ﺑﺮای اﻧﺘﺨﺎب ﺣﺪاﻗﻞ ﺳـﻄﺢ ﻣﻘﻄـﻊ ﻫﺎدی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﺟﺪول ﺷﻤﺎره پ4-2-10-1 اﻛﺘﻔﺎ ﺷﻮد.
پ 8-1 ﺗﺮﻣﻴﻨﺎل ﻳﺎ ﺷﻴﻨﻪ اﺻﻠـی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ
ﻳـک ﺗﺮﻣﻴﻨﺎل اﺻﻠـی و ﻳﺎ ﺷﻴﻨﻪ اﺻﻠـی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﺑﺮای اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﺣﻔﺎﻇﺘـی در ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت و ﻳﺎ اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻧﻴﺮو ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﺤﻞ ورود ﺑﺮق ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن در ﻧﻘﻄـﻪ ﺳـﺮوﻳﺲ ﻣﺸـﺘﺮك (ﻛﻨﺘـﻮر) و ﻳـﺎ ﺗﺎﺑﻠﻮی ﺑﺮق اﺻﻠـی ﺗﺮاﻧﺴﻔﻮرﻣﺎﺗﻮر (در ﺻﻮرت وﺟﻮد) ﻧﺼـﺐ ﺷـﻮد ﺗـﺎ ﻋـﻼوه ﺑـﺮ ﻫـﺎدی اﺗﺼـﺎل زﻣـﻴﻦ (اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ) ﻫﺎدیﻫﺎی زﻳﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ آن وﺻﻞ ﺷﻮﻧﺪ.
اﻟﻒ) ﻫﺎدیﻫﺎی ﺣﻔﺎﻇﺘـی (PE) )ﺷﻜﻞ ﺷﻤﺎره پ(1:1-1 ﻳﺎ ﻫﺎدیﻫـﺎی ﻣﺸـﺘﺮك ﺣﻔـﺎﻇﺘـی – ﺧﻨﺜــی (PEN) (ﺷﻜﻞﻫﺎی ﺷﻤﺎره پ2:1-1 و پ 3:1-1)
ب) ﻫﺎدیﻫﺎی ﺧﻨﺜـی، ﺑﺮای ﺣﺎﻟﺘـیﻛﻪ در ﻧﻘﻄﻪ ﺳﺮوﻳﺲ ﻣﺸﺘﺮك اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﺣﻔـﺎﻇﺘـی ﻧﺼـﺐ ﺷـﺪه ﺑﺎﺷﺪ. (ﺷﻜﻞ ﺷﻤﺎره پ4:1-1)
پ) ﻫﺎدیﻫﺎی ﻫﻢﺑﻨﺪی اﺻﻠـی ﺑﺮای ﻫﻢوﻟﺘﺎژ ﻛﺮدن
ت) در ﺻﻮرت وﺟﻮد ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺻﺎﻋﻘﻪﮔﻴﺮ در ﻃﺮح، ﻫـﺎدی ﻫـﻢﺑﻨـﺪی ﺳﻴﺴـﺘﻢ ﺻـﺎﻋﻘﻪﮔﻴـﺮ از ﻃﺮﻳـﻖ ﺗﺮﻣﻴﻨﺎل رﺳﻴﺪﮔـی و آزﻣﺎﻳﺶ آن ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺗﺮﻣﻴﻨﺎل ﻳﺎ ﺷﻴﻨﻪ اﺻﻠـی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ وﺻﻞ ﻣــیﺷـﻮد (ردﻳﻒ پ3-8-2-1 و ﺷﻜﻞ ﺷﻤﺎره پ3-8-2-1).
ث) در ﺻﻮرت وﺟﻮد ﺳﻴﺴﺘﻢ اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﻋﻤﻠﻴﺎﺗـی اﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﺮﻣﻴﻨﺎل ﻳﺎ ﺷﻴﻨﻪ اﺻﻠـی اﺗﺼـﺎل زﻣﻴﻦ وﺻﻞ و ﻫﻢﺑﻨﺪی ﻣـیﮔﺮدد (ردﻳﻒ پ2-8-2-1 و ﺷﻜﻞ ﺷﻤﺎره پ-3-8-2-1)
پ 1-8-1 ﺗﺮﻣﻴﻨﺎل ﻳﺎ ﺷﻴﻨﻪ اﺻﻠـی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﻧﺼـﺐ ﺷـﻮد ﻛـﻪ ﺑـﺎز ﻛـﺮدن ﻫﺎدی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ از آن ﺑﺮای اﻧﺠﺎم اﻧﺪازهﮔﻴﺮیﻫﺎی دورهای ﻣﻘﺎوﻣﺖ زﻣﻴﻦ اﻣﻜﺎنﭘﺬﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ. اﺗﺼـﺎل ﻫﺎدی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺗﺮﻣﻴﻨﺎل ﻳﺎ ﺷﻴﻨﻪ اﺻﻠـی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ و اﻟﻜﺘـﺮود زﻣـﻴﻦ ﺑﺎﻳـﺪ ﻗﺎﺑـﻞ اﻃﻤﻴﻨـﺎن و ﻣﺤﻜﻢ ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﻗﺮاری ﭘﻴﻮﺳﺘﮕـی اﻟﻜﺘﺮﻳﻜـی آن ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻫﻴﭻ ﺷﻜـی وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
پ 2-8-1 ﺣﺪاﻗﻞ ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ ﺷﻴﻨﻪ اﺻﻠـی اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﺑـﺎ ﻫـﺎدی ﻣـﺲ ﺑﺮاﺑـﺮ 50 ﻣﻴﻠــیﻣﺘﺮﻣﺮﺑـﻊ ﻣـیﺑﺎﺷﺪ. (ردﻳﻒ پ8-1 و ﺟﺪول ﺷﻤﺎره پ 4-2-10-1)
پ 3-8-1 در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی ﺑﺰرگ و وﺳﻴﻊ ﻛﻪ ﺑﻴﺶ از ﻳـک ﺗﺮﻣﻴﻨﺎل ﻳﺎ ﺷﻴﻨﻪ اﺻـﻠـی اﺗﺼـﺎل زﻣـﻴﻦ وﺟﻮد دارد، ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺗﺮﻣﻴﻨﺎلﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﺘﺼﻞ ﮔﺮدﻧﺪ.
پ 9-1 ﻣﻘﺮرات اﺿﺎﻓـی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻫﺎدیﻫﺎی ﺣﻔﺎﻇﺘـی، ﻫﻢﺑﻨﺪیﻫﺎ و اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ
از ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﻓﻠﺰی آب، ﮔﺎز، اﻧﻮاع دﻳﮕﺮ ﺳﻮﺧﺖرﺳﺎﻧـی، ﺳﻴﺴـﺘﻢ ﺑﺮودﺗــی و ﺣﺮارﺗــی و ﻏﻴـﺮه ﻧﺒﺎﻳـﺪ ﺑـﻪ ﻋﻨﻮان اﻟﻜﺘﺮود زﻣﻴﻦ ﻳﺎ اﺻﻞ ﻫﺎدیﻫﺎی ﺣﻔﺎﻇﺘـی ﻳﺎ ﻫﺎدیﻫﺎی زﻣﻴﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد.
اﻟﺒﺘﻪ از ﻧﻈﺮ ﻫﻢﺑﻨﺪی ﺑﺎﻳﺪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﻓﻠﺰی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧـی را ﻛﻪ در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻛﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣـیﺷﻮﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﺎدی ﺣﻔـﺎﻇﺘـی ﻣﺘﺼـﻞ ﻛـﺮد. ﻫـﺎدیﻫـﺎی ﺣﻔـﺎﻇﺘـی ﺑﺎﻳـﺪ در ﺑﺮاﺑـﺮ ﺧﺮاﺑــیﻫـﺎی ﻣﻜـﺎﻧﻴﻜـی، ﺷـﻴﻤﻴﺎﻳـی و اﻟﻜﺘﺮودﻳﻨﺎﻣﻴﻜـی ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ. اﺗﺼﺎﻻت ﻫﺎدی ﺣﻔﺎﻇﺘـی از ﻫﺮ ﻧﻮع ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ و ﻣﺤﻜﻢ ﺑﺎﺷـﻨﺪ و ﻫﺪاﻳﺖ ﺟﺮﻳﺎن آنﻫﺎ ﺑـیﻧﻘﺺ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻴﭻ ﻧﻮع ﻛﻠﻴﺪ ﻳﺎ وﺳﻴﻠﻪ ﺣﻔﺎﻇﺘـی ﻧﺒﺎﻳـﺪ در ﻣﺴـﻴﺮ ﻫـﺎدیﻫـﺎی ﺣﻔﺎﻇﺘـی و ﻳﺎ ﺣﻔﺎﻇﺘـی – ﺧﻨﺜـی وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
پ 1-9-1 از ﺑﺪﻧﻪﻫﺎی ﻫﺎدی ﻛﻪ در ﻣﺴﻴﺮ ﻫﺎدی ﺣﻔﺎﻇﺘـی ﻗﺮار ﻣـیﮔﻴﺮﻧﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﺴﻤﺘـی از ﻣﺴﻴﺮ ﻫﺎدی ﺣﻔﺎﻇﺘـی اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد.
