مقررات سیستم اعلام حریق – مبحث 13
4-9-13 ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼمﺣﺮﻳﻖ
1-4-9-13 ﻣﺮاﻛﺰ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼمﺣﺮﻳﻖ ﺑﺎﻳﺪ از ﻧﻮع ﺗﺤﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ داﺋﻢ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪای ﻛﻪ ﻋﻤﻞ ﻳﻜـی از دﺗﻜﺘﻮرﻫﺎ و ﻳﺎ ﺷﺴﺘـیﻫﺎی اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ و ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ اﺟﺰاء ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ، در ﺗﺎﺑﻠﻮی ﻣﺮﻛﺰی ﻣﺸﺨﺺ و وﻗﻮع ﺣﺮﻳﻖ را اﻋﻼم ﻧﻤﺎﻳﺪ.
ﻗﻄﻌـی ﻳﺎ ﺑﺮوز اﺗﺼﺎﻟـی در ﻫﺮ ﻣﺪار ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﻣﻄﻠﻮب اﻋﻼم و ﺛﺒﺖ ﺷﻮد. ﺑﺮوز ﺧﺮاﺑـی، از ﻫﺮ ﻧﻮع، در ﻳـک ﻣﺪار و ﻳﺎ اﺟﺰای ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺳﺒﺐ از ﻛﺎر اﻓﺘﺎدن ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺪارﻫﺎ ﻳﺎ ﻛﻞ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺷﻮد. ﻫﺮ ﻣﺮﻛﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ وﺳﺎﻳﻞ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻧﻴﺮوی ﺑﺮق اﻳﻤﻨـی ﻣﺨﺼﻮص ﺑﻪ ﺧﻮد (ﺑﺎﺗﺮی، دﺳﺘﮕﺎه ﺷﺎرژﻛﻨﻨﺪه و ﻏﻴﺮه) ﻣﺠﻬﺰ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﻤﻴﺸﻪ آﻣﺎده ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺎﺷﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه: ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﺑﻪ دو ﻧﻮع ﻣﺘﻌﺎرف و آدرسﭘﺬﻳﺮ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣـیﺷﻮد.
2-4-9-13 ﻣﺮﻛﺰ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼمﺣﺮﻳﻖ ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﺤﻠـی ﻛﻪ ﺧﺎرج از دﺳﺘﺮس ﻋﻤﻮم اﺳﺖ ﻧﺼﺐ ﺷـﻮد و ﺑﻪ ﻃﻮر داﺋﻢ ﺗﺤﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ اﻓﺮاد ﻛﺎرآزﻣﻮده ﺑﺎﺷﺪ.
3-4-9-13 ﻛﻠﻴﻪ ﻣﺪارﻫﺎی ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺴﺘﻘﻞ از ﺳﺎﻳﺮ ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎ ﻛﺸﻴﺪه ﺷﻮد.
4-4-9-13 در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎﻳـی ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼمﺣﺮﻳﻖ ﻣﺠﻬﺰ ﻣـیﺷﻮﻧﺪ، ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﺤﻞﻫﺎی ﻧﺼـﺐ اﻧﻮاع دﺗﻜﺘﻮرﻫﺎ ﺑﺮﺣﺴﺐ ﺿﺮورت، ﺣﺪاﻗﻞ در ﻣﺤﻞﻫﺎی زﻳﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ دﺗﻜﺘﻮر ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧـﻮع ﻛـﺎرﺑﺮی و ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺤﻴﻂ (دودی، ﺣﺮارﺗـی، ﺗﺮﻛﻴﺒـی و ﻏﻴﺮه) ﻧﺼﺐ ﺷﻮد.
اﻟﻒ) اﺗﺎقﻫﺎی ﺗﺮاﻧﺴﻔﻮرﻣﺎﺗﻮر، اﺗﺎقﻫﺎی ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎی ﺑﺮق (اﺗﺎق ﺑﺮق) و اﺗﺎق ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎی ﺟﺮﻳﺎن ﺿﻌﻴﻒ
ب) اﺗﺎقﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﻣﻜﺎﻧﻴﻜـی
پ) ﺗﻮﻧﻞﻫﺎی ﺗﺄﺳﻴﺴﺎﺗـی
ت) ﻣﻮﺗﻮرﺧﺎﻧﻪ، ﭼﺎه و ﻓﻀﺎی اﻧﺘﻈﺎر ﺟﻠﻮی آﺳﺎﻧﺴﻮر (ﻣﺒﺤﺚ 15 ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّـی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن)
ث) راﻫﺮوﻫﺎ، ﭘﻠﻜﺎنﻫﺎی ﺧﺮوج و راهﻫﺎی ﺧﺮوج اﻟﺰاﻣـی
ج) اﺗﺎق ﻣﺮاﻛﺰﺗﻠﻔﻦ، ﻣﺮاﻛﺰ ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎی ﺟﺮﻳﺎنﺿﻌﻴﻒ، ﻣﺮﻛﺰ ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ و ﻓﻦآوری اﻃﻼﻋﺎت (IT)
5-4-9-13 ﭘﻠﻜﺎنﻫﺎ، ﭼﺎه آﺳﺎﻧﺴﻮر و ﺷﻔﺖﻫﺎی ﻋﻤﻮدی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن، در ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﻣﺘﻌﺎرف ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺼﻮرت ﻳـک ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﺴﺘﻘﻞ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.
6-4-9-13 آژﻳﺮﻫﺎی ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ ﻣﺘﻌﺎرف ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪاﻗﻞ دارای دو ﻣﺪار ﺑﺎﺷﻨﺪ.
7-4-9-13 ﻃﺮاﺣـی و اﺟﺮای ﺳﻴﺴـﺘﻢ اﻋـﻼم ﺣﺮﻳـﻖ ﺑﺎﻳـﺪ ﻣﻄـﺎﺑﻖ ﻣﻘـﺮرات و ﻳـﺎ ﺿـﻮاﺑﻂ ﺳـﺎزﻣﺎن آﺗﺶﻧﺸﺎﻧـی اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد. در ﺻﻮرت وﺟﻮد ﻣﻐﺎﻳﺮت ﺑﻪ ﻣﻘﺮراﺗـیﻛﻪ از ﻧﻈـﺮ اﻳﻤﻨــی ارﺟﺤﻴـﺖ دارد ﻋﻤـﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.
8-4-9-13 ﺑﺮای ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮارد و ﻧﻜﺎت ﻋﻤﺪه ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋـﻼم ﺣﺮﻳـﻖ، ﺑـﻪ ﭘﻴﻮﺳـﺖ ﺷـﻤﺎره 4 ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺷﻮد.
